[yun.] Xəstəlik törədən mikroskopik (adi gözlə görünməyən) birhüceyrəli orqanizm; mikrob. Xəstəliktörədici bakteriyalar
[fr.] Nəqliyyat vasitəsilə daşınılan şəxsi yüklərin ümumi adı. Vağzalın baqaj şöbəsi. Baqaj kassası. – [Gülpəri] cəld nökəri Cəfəri göndərib, iki nəfə
is. Dəmir yolunda və s.-də baqaj qəbul edən işçi
is. Minik maşınlarında, motosikletlərdə və s. nəqliyyat vasitələrində baqaj qoymaq üçün xüsusi yer
sif. [ər.] 1. Daimi, əbədi. □ Baqi etmək – daimiləşdirmək, əbədiləşdirmək. Məcmuəmizin naqqaşı səni görən kimi gözəl surətini məcmuəmizə salıb, sənin
is. [ər.] köhn. Keçmişdə ərzaq malları satan dükançı. Baqqal ölənin borcunu dirilərə yüklər. (Ata. sözü)
is. [ər.] 1. Baqqal dükanında satılan mallar: çay, qənd, un, düyü, quru meyvə və i.a. 2. Bu cür şeylər satılan mağaza, dükan
is. köhn. Baqqal sənəti. Baqqallıq etmək
is. [ər.] köhn. Böyük ağır çəkili su məməlisi; balina
is. 1. Arıların çiçək və meyvə şirəsindən hasil etdikləri qatı şirin maddə. Şan balı. – Bal tutan barmaq yalar
is. [ər.] köhn. 1. Fikir, düşüncə. 2. Yaddaş, hafizə. 3. Xatirə
is. [ər.] köhn. Ürək, qəlb, könül
is. [fr.] 1. Çeşidli təbiət hadisələrinin (küləyin, zəlzələnin və s.) gücünün ölçü vahidi. 2. Təhsil müəssisələrində bilik, əxlaq, çalışma dərəcəsini
is. [fars.] klas. Qanad. Klassik ədəbiyyatda çox vaxt “balü pər”, yaxud “pərü bal” şəklində işlənir – qol-qanad
[fr.] Böyük rəqs gecəsi. Bir azdan sonra musiqi gurladı, zalın qapıları açıldı və bal başlandı. Puşkindən
[fr.] İştirakçıları üzlərinə maska taxmış və fantastik paltarlar geymiş halda gəldikləri şənlik və rəqs məclisi
1. is. Övlad, uşaq, oğul. Ana və bala. Balalara hədiyyə. – Bala baldan şirindir. (Ata. sözü). Biçarə Məşədi Əsgər indi üç gün idi ki, gözüyaşlı ac-acı
zərf dan. Yavaş-yavaş, az-az, ahəstə-ahəstə
is. dan. Qohum-əqrəba arasında hörmət üçün kiçiklər tərəfindən böyüklərə (qadınlara) müraciət (ad çəkməmək üçün işlənən söz)
is. Nəfəslə çalınan qamışdan, ağacdan qayrılan sadə çalğı aləti; düdük, tütək. Döyüldü təblü naqarə, çalındı ney, balaban
is. Balaban çalan, tütək çalan. Aşıq Cəfər əlində saz, balabançı ilə çuxalarını çıxarıb durdular ayağa
is. Balabançının işi, sənəti
is. məh. 1. Kiçik bibiyə verilən ad. 2. Gəlinlərə verilən ləqəb; gəlinciyəz
sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq
1) zərf Yavaş-yavaş, xırdaxırda, ahəstə-ahəstə, az-az. Naxoşdum, indi balaca-balaca gəzirəm; 2) sif. kiçik-kiçik, xırda-xırda
sif. Boyu alçaq, xırda. Balacaboy oğlan
is. Kiçicik. Xidmətçi arvad tələsik ona balacacıq, bükülü bir kağız uzatdı. Ə.Əbülhəsən
“Balacalandırmaq”dan f.is
bax balacalaşdırmaq. [Qara] özlüyündə belə deyirdi ki, … yoxsa indiki zamanda at minmək desən heç raykom katibinə yaraşmır
“Balacalanmaq”dan f.is
bax balacalaşmaq
“Balacalaşdırılmaq” dan f.is
məch. Həcmcə, boyca, ölçücə balaca edilmək, kiçikləşdirilmək
“Balacalaşdırmaq”dan f.is
f. Kiçikləşdirmək, kiçiltmək, balaca etmək, xırdalatmaq. Həcmini balacalaşdırmaq. // Daraltmaq
“Balacalaşmaq”dan f.is
f. Kiçilmək, xırdalanmaq, balaca olmaq. Həcmi balacalaşmaq. O, azardan sonra lap balacalaşıbdır. – Xəlil onun irəliyə çıxmış qarnını ilk dəfə görürmüş
“Balacalatmaq”dan f.is
bax balacalaşdırmaq
is. 1. Həcmcə, boyca, miqdarca, sayca kiçiklik, xırdalıq, azlıq; balaca şeyin halı. 2. Uşaqlıq, körpəlik
sif. Öz uşaqlarını həddən artıq sevən, uşaqcanlı. Mən bu qədər balacanlı adam görməmişəm, – deyə Gümüş gəlin öz-özünə danışırdı
“Bala”dan oxş. Balacığım, harada idin? Əziz balacığım
is. məh. Təzə gəlinin kiçik qaynına verdiyi ləqəb
is. məh. Xam gönü aşılamağa məxsus alət
is. məh. Uşaqların kiçik əmilərinə verdikləri ad
is. köhn. Fitilinə od vurduqda yerdə yana-yana fırlanan kiçik fişəng
is. Tumanın, şalvarın, dizliyin ayağa düşən tərəfi. Səhər-səhər yaz çağı; Köçür oba yaylağa; Gəlinlərin balağı; Batır lilə, batlağa
is. məh. Qamışabənzər, içi boş, buğumlu yemlik bitki
is. Camış balası, körpə kəlçə. …Mürşüd camış balaqlarını suvarmaq üçün çaya aparmışdı. Ə.Vəliyev