əvəz. dan. bax bucuğaz
[əsli alm.] 1897-ci ildə Rusiyanın qərb quberniyalarında yaradılmış Ümumi yəhudi sosial-demokrat ittifaqı – menşevizm istiqamətli xırda burjua millətç
is. Bund təşkilatının üzvü; bund tərəfdarı
[ing.] 1. Kombaynın içərisində müvəqqəti olaraq dən saxlanılan yeşik şəkilli hissəsi. [Yunis:] Sənin qurduğun makaralar, mancanaqlar heçə bənddir
is. Bunkerə xidmət edən fəhlə
“Bunkerləmək”dən f.is
f. Bunkerə tökmək; yükləmək (səpələnən materialları)
[alm.] Qeyri-mütəşəkkil, özbaşına törəyən üsyan; qiyam. [Abuzər bəy:] Bu dünyada mənim ən çox zəhləm gedən şey lənətə gəlmiş buntlardır
[alm.] Texnikada: torpağı və süxurları tədqiq etmək məqsədi ilə müxtəlif quyular qazmaq üçün işlədilən burğu aləti
zərf (bəzən əvəzlik mənasında işlənir). Bu yer. Buranın meyvələri çox dadlı olur. Buram bərk ağrıyır
is. məh. 1. Ağacdan meyvə dərmək üçün alət. 2. bax burğu2. 3. Təndirdə odunu qarışdırmaq üçün kösöv
zərf (bəzən əvəz. mənasında işlənir). Bu yerdə. Burada heç kəs yoxdur. Getmə, burada qal. Ailə üzvlərinin hamısı burada yaşayır
zərf Həmin bu yerdə, lap burada. O, buradaca qələmi yerə qoydu. Buradaca otur. – Ancaq Vaqif buradaca; Bərk etiraz elədi
sif. 1. Bu yerdə olan, bu yerdə duran. Buradakı şeylərə toxunma. Buradakı kitabları götür. 2. Bəzən əvəz
zərf (bəzən əvəz. mənasında işlənir). 1. Bu yerdən. Buradan başlamaq lazımdır. Bu həftənin axırında buradan gedəcəyəm
is. Buruq-buruq dönərək, bərk qar və ya yağışla qarışıq əsən şiddətli külək; fırtına. Qarı birdən sovurur göylərə müdhiş burağan
məch. Başqasının vasitəsilə buraxılmaq
“Buraxdırmaq”dan f.is
icb. Başqasının vasitəsilə buraxmaq, buraxmağa məcbur etmək
is. mətb. Kitabı, qəzeti, məcmuəni və s.-ni son təshihdən sonra çapa buraxan nəşriyyat işçisi
is. 1. Buraxmaq işi, buraxma. Məhsul buraxılışı. İstiqraz buraxılışı. Kitab buraxılışı. 2. Kursu bitirmiş tələbələr dəstəsi
“Buraxılmaq”dan f.is
“Buraxmaq”dan məch. (2, 4, 16, 18, 19, 27 və 28-ci mənalardan başqa)
“Buraxmaq”dan f.is
f. 1. Əlini açaraq əlindəki, yaxud əli və s. ilə tutduğu şeyin çıxmasına, düşməsinə, getməsinə imkan vermək, daha tutub saxlamamaq
sif. Bu yer əhalisindən olan, bu yerli. O, buralı deyil. Bu kişi buralıdır
zərf (bəzən əvəzlik mənasında işlənir). Bu yerə, bu tərəfə. Buraya gəl. Şeyləri buraya gətir. Mən bir də buraya gələn deyiləm
is. Çox yoğun ip. Burazla bağlamaq. Gəmi burazı
“Burazlamaq”dan f.is
f. Burazla bağlamaq, burazla çəkmək (dartmaq)
“Burazlanmaq”dan f.is
məch. Burazla bağlanmaq
sif. Burazı olan, burazla bağlanmış
is. məh. Saxsıdan qayrılmış qədim çalğı aləti
is. Ağacların hələ açılmamış yarpaq və çiçəyi; tumurcuq, puçur. Mal-qara … budaqların burclarını yeyirdi
bax bürc1
f. məh. Puçurlamaq, düymə bağlamaq. Burclayıb düyməçələnmiş ətirli ağ yaylığı və yaşıl donu ilə özünü bəzəmiş … ağaclar indi lütləşirdi
“Burcuxmaq”dan f.is
f. Qurdalanmaq, yerindən tərpənmək. Yəhya Kamal stulda burcuxdu, ağır-ağır danışdı. Mir Cəlal. Hər ikisi paltarını soyunub, yerinə girsə də, bir neçə
“Burcutmaq”dan f.is
f. dan. Bədənin orta hissəsini buran kimi etmək, bədənini sağa-sola oynatmaq (bəzən naz-qəmzə etmək mənasında da işlənilir)
“Burdurmaq”dan f.is
“Burmaq”dan icb
is. Mexanizmi hərəkətə gətirmək üçün qurğu
sif. Mexanizmi burulmaqla hərəkətə gətirilən. Bir əlində oyuncaq – burğaclı yük maşını, bir əlində açar olan ağbəniz … oğlan uşağı çəpiş kimi səkidən
is. məh. Tənəkləri və s.-ni bağlamaq üçün nazik söyüd çubuğu
is. 1. Müxtəlif dəlici alətlərin adı. Dülgər burğusu. Dəmirçi burğusu. – Dırnağı Əzrailə çəngəl idi; Bığları bir burğuya timsal idi
“Burğulamaq”dan f.is
f. məh. Burğu ilə bağlamaq (bax burğu2)
f. 1. Burğu ilə deşmək. 2. tex. Burğu ilə qaykada vint yeri açmaq