is. zool. Cırcıramaya oxşayan, uzun dal ayaqlarına dayanaraq uzağa sıçraya bilən, böyük dəstələrlə uçub, bitkiləri və əkinləri məhv edən cücü – kənd t
is. 1. Xırda qamış, qarğı. 2. Qarğı süzgəc; qarğıdan düzəldilmiş aşsüzən
is. Çığırtı, bağırtı, qışqırıq, hay-küy. [Hacı Mehdi:] Mən sənin bu çığırbağırından heç bir şey başa düşmürəm
sif. dan. Çox çığıran; çığırmağa, bağırmağa, qışqırmağa adət etmiş. Çığırğan adam
bax çığırtı. Körpü sakit oldu, səs və hay-küy, çığırıq kəsildi. T.Ş.Simurq
“Çığırışmaq”dan f.is
qarş. Bir ağızdan hamı çığırmaq, hamı birdən yerbəyerdən çığırmaq; bağırışmaq. Arvad qışqırdı, uşaqlar çığırışdılar, məcməyi üzüqoylu çevrilib, dolman
“Çığırmaq”dan f.is
f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı
is. Bağırma, çığırıq səsi, qışqırıq, bağırtı. Rüstəm kişi əlini dəstəyin üstünə basaraq üzünü divara tutmuşdu ki, Telli arvadın çığırtısı raykomda eşi
is. Qızardılmış pomidor, badımcan və ya ət tikələrindən ibarət xörək (bəzən yumurta da vurulur). Pomidor (badımcan) çığırtması
“Çığırtmaq”dan f.is
icb. 1. Çığırmasına səbəb olmaq; bağırtmaq, qışqırtmaq. 2. Ağlatmaq, bağırtmaq. Uşağı nə üçün çığırdırsan?
sif. Çığırtmaya yarayan, çığırtma üçün. Çığırtmalıq cücə
is. Fəryad, fəğan, şivən. Ətrafda qarğaşalıq və çığlıq qopar. H.Cavid
f. Ayaqlamaq, tapdalamaq
f. Qarğını ortasından yarmaq
is. Çıxılacaq yer, çıxış yeri, çıxış. Binanın çıxacağı. – Bu qalanın bir girəcəyi, bir çıxacağı var idi
is. riyaz. Çıxma əməlində: birinci ədəd (rəqəm); azalan
is. Xərc, məxaric, xərclənən miqdar (gəlir qarşılığı). Kasıb çıxarını bilsə, geydiyi atlaz olar. (Ata
“Çıxar(t)dırmaq”dan f.is
“Çıxar(t)maq”dan icb. İşdən çıxar(t)dırmaq. Mənzildən çıxar(t)dırmaq
is. xüs. Çətin çıxan bir şeyi çıxarmaq üçün alət. Lehmə nasosunun klapan yuvasını çıxarmaq üçün çıxarıcıdan … istifadə olunur
“Çıxarılmaq”dan f.is
“Çıxarmaq”dan məch. Əsgərlik yaşında olan bəzi gənclər siyahıdan çıxarılmışdı. S.Hüseyn. Uzun çəkişmədən sonra Aslan bəy çıxarılacaq neftin otuz faizi
is. 1. Hər hansı mətndən (sənəddən) eynilə köçürülmüş hissə. Qərardan çıxarış. Çıxarışın məxəzini göstərmək
“Çıxar(t)maq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi bir yerdən kənar etmək, xaric etmək, dışarıya atmaq. // Bir yerdən götürüb başqa yerə qoymaq
is. Pis, keyfiyyətsiz, zay mal; nöqsanı, zədəsi olan məhsul; brak
is. Pis, keyfiyyətsiz malı yaxşısından ayıran fəhlə
1. is. Oynaqda sümüklərin yerindən oynaması. İmamverdi baba bilirdi ki, çıxığı yerinə tez salmaq lazımdır
is. riyaz. Çıxma əməlində: başqa ədəddən (rəqəmdən) çıxılacaq ədəd (rəqəm); ikinci ədəd (rəqəm)
sif. 1. Çıxmaq, qalxmaq çətin olan və ya mümkün olmayan. Çıxılmaz dağ. – [Aydəmir:] Allah, özü bilir ki, o keçilməz meşələrdə, o çıxılmaz qayalarda Ay
is. Bir şeyin irəli çıxmış, qalxıq hissəsi. Qayanın çıxıntısı. Girinti və çıxıntı
is. 1. Çıxmaq işi, çıxma. Vasya teztez bayıra çıxıb, yenə qayıdırdı. Susanna bu çıxışın papiros çəkmək üçün olduğunu duyub dedi… M
çıxışlıq hal qram. – ismin kimdən? nədən? suallarına cavab verən halı
1. “Çıxmaq”dan f.is. Yarməmmədin otaqdan çıxması ilə sarı qovluğu qoltuğuna vurub qayıtması bir oldu
f. 1. Bir yerdən (binadan, otaqdan və s.-dən) kənar olmaq, içəridən dışarıya varmaq, getmək, xaric olmaq
bax çıxılmaz
“Çıqqıldamaq”dan f.sif
f. Çıqqıltı səsi vermək, çıq-çıq eləmək. Saat çıqqıldayır. – Daşlara toxunan nallar çıqqıldayırdı. S
“Çıqqıldatmaq”dan f.sif
f. Bir şeyi bir şeyə toxunduraraq çıqqıltı səsi çıxarmaq, belə bir səsin çıxmasına səbəb olmaq. Tahir … divardakı elektrik açarına yanaşdı, onu sol əl
is. Saat işlərkən və ya xırda şeylər bir-birinə toxunarkən çıxan səs. Mollayev yenə təsbehini çıqqıltı ilə çevirməyə başladı
sif. və zərf 1. Tamamilə çılpaq, lüt. Fatma gecənin yarısı çıl-çılpaq küçələrə düşüb, özünə sığınacaq yer arayır
bax çırpı. [Ovçular] çıl-çırpıdan, otlardan qayırdıqları kiçik daxmalarda gizlənib, sümsünü çalardılar