is. Bir neçə lampadan (keçmişdə şamdan) ibarət asma tavan çırağı, qəndil, lüstr, avizə. Tükəzban qarı çayı-çörəyi gətirib üzərindən göyörtüklü çilçıra
bax çilçıraqlı 2-ci mənada. Çilçıraqban küçə
sif. 1. Çilçırağı olan. Geniş otaqda çilçıraqlı lampa yanırdı. S.Rəhimov. 2. İşıqlı, çıraqban. Təkcə çilçıraqlı Bakıya, onun ağuşunda qatarlanmış möht
is. 1. Kotanın bıçaq, qoşqu qarmağı və s. bərkidilən uzun tirdən ibarət hissəsi. Yoxlama zamanı kultivatorun çiləsi … və çərçivəsi üfüqi vəziyyətdə ol
is. Suvağı saxlamaq üçün onun altına vurulan nazik, ensiz taxta
“Çiləmək”dən f.sif
f. 1. Sıçrantı halında, damcıdamcı tökmək, səpmək, sıçratmaq. Başına odekolon çiləmək. – Əsgərin gözü Kosanın qayırmış olduğu çalaya sataşdı
“Çilənmək”dən f.sif
f. 1. Damcı-damcı, sıçrantı halında tökülmək; səpilmək. Bəzən su damcıları yağış halında fəhlələrin üstünə səpələnir, üz-gözlərinə çilənirdi
is. Maye çiləmək üçün cihaz; pulverizator. Kimi əlindəki çiləyiciyə maye tökür, kimi pambıq kollarına dərman çiləyirdi
bax çəlik. Qasım əmi istədi ulağı sürə, amma Molla Cəfər əlindəki çilik ilə ulağın başını öz evinə tərəf qaytarıb yapışdı Qasım kişinin yaxasından ki,
zərf Parça-parça, tikə-tikə. □ Çilik-çilik eləmək (doğramaq) – tikətikə etmək (doğramaq). [Fatma xanım:] Çox artıq danışarsan, durub, hamısını çilik-ç
“Çilikləmək”dən f.is
f. Qısa-qısa, çilik kimi doğramaq
is. Çilingağac oyununda pəli vurmaq üçün ağac parçası
bax çəlik
is. İki dəstə oyunçunun çiliyi və ya topu ağacla vurub müəyyən məsafəyə çatdırmasından ibarət uşaq oyunu
is. Əllə metaldan müxtəlif şeylər qayıran, quraşdıran və ya təmir edən usta. Avtomobil çilingəri. – Çıxmışdılar yarışa qayışlar, təkərlər; Çıxmışdılar
is. Çilingər emalatxanası. Çilingərxanaların yanında təzə silah bazarı düzəlmişdi. Mir Cəlal
is. Çilingərin sənəti, işi, ixtisası. Yazsam çilingərin iş, hünərindən; Sanki çilingərlik sənətim də var
is. 1. Doğuşdan, toydan və ya ölümdən keçən qırxgünlük müddət. 2. Qışın böyük və kiçik çillədən ibarət ilk iki ayı (60 gün)
bax çil-çil. Çilli qız. Çilli toyuq
is. Lobya, mərci, əriştə və düyüdən bişirilmiş aş, plov. Aşpaz çilovu verir. Molla yeyib görür ki, doymadı
is. Keçmişdə: çilov bişirib satmaqla məşğul olan adam, aşpaz. [Molla Nəsrəddin] bir az fikirləşəndən sonra dümdüz gedib girir çilovçu dükanına ki: – B
sif. Üzündə çil olan; üzü çil-çil. Çilsifət tibb bacısı elə … güldü ki, dəhlizə səs saldı. B.Bayramov
is. 1. Torpağın, kökləri bir-birinə sarışmış sıx ot bitkiləri bitmiş üst qatı, təbəqəsi. // Həmin qatdan kəsilmiş hissə
əd. dan. 1. Xalis, qatışığı olmayan və ya çox az olan. Qərənfil xala Camal əmiyə dörd iri fətir uzadaraq: – Bunları tək-tək qoy, çünki çim süddə yoğur
“Çimçişmək”dən f.sif
f. 1. İyrənmək, ürəyi götürməmək, ikrah etmək. Çox yağlı ətdən adam çimçişir. – Həkim yazdığı dərmanı anama çətinliklə içirirdim
is. İki barmağın ucu ilə birinin ətini tutaraq sıxma; burub çimdikləmə. [Uşaq] evə getməyə cürət etmədi, atasının yumruğundan və anasının çimdiyindən
“Çimdikləmək”dən f.is
f. İki barmağın ucu ilə birinin ətini tutub sıxmaq, incitmək, çimdik götürmək, çimdik almaq. [Güləndam:] Ay mürtəd oğlu mürtəd, adamı da elə çimdiklər
“Çimdikləşmək”dən f.sif
qarş. Bir-birini çimdikləmək
“Çimdirmək”dən f.is
f. Su, sabun və s. ilə bədənini yumaq; yuyundurmaq, çimizdirmək. Uşaqları çox vaxt burada [suaxanda] çimdirib yuyundurardılar
is. Sututarı sahilində çimənlər üçün ayrılmış yer, plyaj. Çimərlikdə adamların istirahəti üçün hər cür şərait yaradılmışdır
çimir etmək (almaq) – azca yatmaq, yuxulamaq, yuxusunu almaq, mürgüləmək, mürgü döymək. Öz-özümə dedim ki, onsuz yaşamaq nədir? Qaçdı gözümdən yuxu,
“Çimişmək”dən f.sif
qarş. Hamı bir yerdə çimmək. Soruşacaqsınız ki, … uşaqlar şirin çimişdikləri yerdə niyə sudan çıxdılar, niyə Musa dayının səfəri ilə maraqlandılar? Mi
“Çimizdirmək”dən f.sif
bax çimdirmək. [Qəhrəman] bəzən suyun ilıq olduğunu görərək, uşağı çayın nisbətən dərin və dalda bir yerində çimizdirirdi
“Çimkirmək”dən f.sif
bax çımxırmaq. Mən qırmızı fəs deyiləm, bu başdan o başa qoyulam, ay Müqim! – deyə Zərintac xanım çimkirdi
“Çimləmək”dən f.sif
f. Çimlə örtmək (bax çim1)
sif. Çimi olan, çim basmış, çimlə örtülmüş (bax çim1). Çimli gölməçə. Çimli nohur