is. 1. Uşaqları qorxutmaq üçün yalandan uydurulmuş mövhum vücud (“dam” və “baca” sözlərindən düzəldilmişdir)
sif. dan. Təsadüfi, yersiz, münasibətsiz, mənasız, cəfəng. Damdandüşmə söz. – Deyirəm: – Ay qardaş, sən Allah, belə damdandüşmə sözlər danışma, xalq e
“Damdırmaq”dan f.is
bax damızdırmaq
is. [fars.] klas. Ətək (paltarda). Tutaram yarın qiyamətdə, həbibim, damənin; Məstsən qəflət şərabından, bu gün möhlət sana
bax damən. Dağın damənəsində, müzəyyən çəməndə iki çadır qurulubdur. M.F.Axundzadə
is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. □ Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1-ci mənada
is. 1. Damğa vurmaq üçün alət. // Damğa vuran adam. 2. məc. Adama cürbəcür ləkələndirici adlar qoyan, qarayaxan şəxs
bax damğavuran
“Damğalamaq”dan f.is
f. 1. Damğa vurmaq, damğa aləti ilə nişan vurmaq, dağ basmaq. [Gülsənəm:] Ağamın naxırçısı inəyimi damğalayıb bəyin naxırına qatmış
“Damğalanmaq”dan f.is
məch. 1. Damğa basılmaq, damğa vurulmaq, damğa aləti ilə nişan vurulmaq. // Möhür basılmaq. 2. məc. Ləkə vurulmaq, rüsvay edilmək
f.sif. 1. Damğa vurulmuş, damğa aləti ilə nişan vurulmuş, dağ basılmış. Səməd sağ yanaqlarından “S” hərfi şəklində damğalanmış qoyunlarını tanıyıb sağ
“Damğalatmaq”dan f.is
icb. Damğa vurdurmaq
sif. 1. Damğası olan, dağ basılmış. …Alnı damğalı adam qulağı damğalı heyvandan pisdir. S.Rəhimov. 2
sif. 1. Damğası olmayan, damğa vurulmamış. 2. məc. Ləkəsiz, ləkə vurulmamış, təmiz
“Damızdırılmaq”dan f.is
məch. Damcı-damcı tökülmək, damcı-damcı axıdılmaq
“Damızdırmaq”dan f.is
f. Damcı-damcı tökmək, damcı-damcı axıtmaq; damızmaq. Sübhanverdizadə … fırçanı piyalədə hərlədi, bir az su damızdırdı, təkrar fırçanı dolandırdı, köp
“Damızmaq”dan f.is
bax damcı. Gecəki yağışdan çiçəklərin, yarpaqların uclarından sallanan damlalar günəşin al şəfəqləri altında almaz danələri kimi pırıl-pırıl pırıldayı
bax damcı-damcı. Əsgər kişi, and da içdin şəhid olmuş o qıza sən; Damla-damla göz yaşları axıtmadın gözlərindən
is. Kiçik damla (damcı)
f. dan. Dama salmaq, həbs etmək. Oğrunu damladılar. – [İskəndər:] Ağa!… Nə buyurursunuz, onları damlayaq, yoxsa danışdıracaqsınız? N
bax damcılamaq. Gözlərindən yaş damlayır
“Damlanmaq”dan f.is
məch. dan. Dama salınmaq, həbs edilmək. Əhməd, Xuduşun damlandığını eşidincə, Kamalın yanına məsləhətə getdi
“Damlatdırılmaq”dan f.is
məch. dan. Dama (həbsə) saldırılmaq; tutdurulmaq
“Damlatdırmaq”dan f.is
icb. dan. Dama saldırmaq; tutdurmaq
“Damlatmaq”dan f.is
icb. dan. Dama saldırmaq, həbs etdirmək; tutdurmaq
“Dammaq”dan f.is
f. 1. Damcı-damcı axmaq, düşmək, tökülmək. Samovarın lüləyindən su dammaq. Ev damır. 2. məc. Tökülmək, axmaq
is. dan. Qol-budaqlı və üzəri tüklərlə örtülü, təbabətdə işlədilən çoxillik ot bitkisi. [Damotunun] gövdəsinin üzərində qarşı-qarşıya durmuş və yumşaq
is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı
sif. [fars.] klas. Alim, bilici. Füzuli, cami-mey tərkin qılıb zöhd ilə təqvadən; Qamu danayə rövşəndir bu kim, nadanlığın vardır
dan. Bax dayna. [Bəbir bəy:] Hürriyyətlik dediyin nədi? Özümüzük, lap loru deyək, özümüzük, dana! Mir Cəlal
is. Bir yaşdan iki yaşa qədər olan inək balası. Dana əti. – Danışıq dananı qurda verər. (Məsəl)
top. Bütün cavan qaramal. Otlaqda dana-buzov otlayır
top. dan. 1. Kiçikyaşlı qaramal. [Heydər bəy:] Guya ki, bütün Qarabağda dana-doluq oğrusu bir Heydər bəydir
dan. Bax dana-doluq 2-ci mənada. [Hacı Qurban:] …Dana-dunanı hərə bir yerə dartacaq, Allah xatirinə, mənə rəhm edin, mən yazığam
is. Bir yaşa dolmamış camış balası
is. bot. Rütubətli meşələrdə bitən iriyarpaqlı çoxillik ot bitkisi