“Dəlilləşdirmək”dən f.is
f. Dəlillərlə əsaslandırmaq
“Dəlilləşmək”dən f.is
f. Dəlillərlə əsaslanmaq
sif. Dəlili olan; sübutlu, əsaslı
sif. Dəlili olmayan; sübutsuz, əsassız. Dəlilsiz fikir sübuta yetməz
is. Dəlil, sübut olmaması; sübutsuzluq, əsassızlıq
“Dəlinmək”dən f.is
f. Deşilmək. …Bir çuval ki köhnəldi, o tərəfdən-bu tərəfdən hey başlayacaq yırtılmağa və dəlinməyə. “Mol
sif. Dəli kimi; nə dəli, nə də ağıllı. Dəlisov adam. // Qızğın, heç bir şeydən çəkinməyən, qorxmayan, cəsarətdə ifrata varan
is. Dəlisov adamın halı. // Dəli hərəkətinə oxşayan hərəkət. Mirsalehin dəlisovluq etməsi; … İndi desək, əhvalatdı, nağıldı… Şəhriyar
bax dəlisov. Mənim də onun kimi dəlisoy anlarım var; Vaxt olur ki, pozuram şerimin ahəngini. S.Rüstəm
bax dəlisovluq
bax dəlisov
is. bot. İkişər lələkvari yarpaqları olan xaşxaş fəsiləsindən birillik ot bitkisi
is. [ər.] 1. Alverdə alanla satan arasında vasitəçilik edən şəxs. Genə şəhr içrə gördü ol minval; Satır əvvəlki eşşəyi dəllal
is. köhn. Dəllalların böyüyü, başçısı. [Ağa Kərim:] …Əziz bəy, məlum ola ki, mənə Ağa Kərim dəllalbaşı deyirlər
köhn. bax dəllallıq 2-ci mənada
is. 1. Dəllallın işi, peşəsi; alverdə alanla satan arasında vasitəçilik. Muxtalə dəllallıq edən bir qadındır
is. [ər.] 1. Baş və üz qırxmaq peşəsi ilə məşğul olan adam; bərbər. Bəli, başlar başlayıblar qırxılmağa
is. [ər. dəllak və fars. …xanə] Dəllək dükanı; bərbərxana. Səməd, doğrudan da o gedən gedib, bir daha dəlləkxanaya üz çevirmədi
is. 1. Dəllək (1, 2 və 3-cü mənalarda) peşəsi, işi; bərbərlik. Dəlləkliyi bizim başımızda öyrənir. (Ata
1. “Dəlmək”dən f.is. Dəlmə aləti. 2. is. Divarda açılmış kiçik taxça. İçəridə kahanın divarlarında böyüklü-kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı
top. Öz-özünə açılmış, yaxud süni surətdə əmələ gətirilmiş irilixırdalı deşiklər. Dəlmə-deşiyi tutmaq
bax dombalangöz(lü)
f. 1. Bir şeylə deşmək, dəlik açmaq, oymaq. Taxtanı dəlmək. Dəmiri dəlmək. – Ağacdələn öz yuvasını ağac koğuşlarında qayırır
is. dan. İki həyət arasında bir adamın keçə biləcəyi dar qapı
is. [fars.] 1. Od üstündə aramla bişmə, yaxud dəm alma. Xörək dəmdədir. – Dedim: – Vallah, onu-bunu bilmirəm, bu saat … [çay] dəmdə, şahmat da stol üs
is. [fars.] Nəfəs. □ Dəm-dəmə vermək – nəfəs-nəfəsə vermək, səs-səsə vermək. Mərsiyəxanlar verəcək dəm-dəmə; Sən hələ bildiklərini qoy nəmə! Ə
is. [fars.] 1. Qısa vaxt, an, ləhzə. □ Bir dəm – 1) bir vaxt, bir anlıq. Xəstənəm, çox dilərəm yanıma bir dəm gələsən; Çəkibən xəncəri, bağrım başını
is. 1. Təntənə, büsat, böyük qonaqlıq, məclis və s. [Qələndər:] Bunu, bu dəm-dəsgahı ki başlayırıq ha, mən yatsam, yuxumda da görə bilməzdim
sif. Təntənəli, təmtəraqlı, büsatlı. [Toy] sazandası, xanəndəsi, plovu, içkisi, məzəsi, cehizi, başlığı öz qaydasında dəm-dəsgahlı bir toydu
[fars.] klas. bax dəmbədəm. Oxu köysümdən ötüb, qalmış imiş peykanı; Ah, bildim səbəbi-ahi-dəmadəm nə imiş
is. Araba dayananda boyunduruğun altına qoyulan ağac
zərf [fars.] Saatbasaat, anbaan; hər ləhzə, hər dəqiqə, hər vaxt, daim; getdikcə. Dəmbədəm nalə qılıb hiç həvadən düşməz; Ney təki sineyi-üşşaq nəvada
is. məh. Quyruğu belinə qıvrılan it
is. məh. Qurumuş torpaq parçası; kəsək
bax dəbərəgöz
bax dəmtutan 1-ci mənada. Abış … sümsünü dəsmalla silib yerinə taxdı, Mürşüdə və dəmçi Tosuya dedi: – Başlayaq! Ə
is. Züyçülük, züytutma
sif. Öz hərəkətində, sözündə, fikrində sabit olmayan, tez-tez fikrini, rəyini dəyişən, sözündə məsuliyyət hiss etməyən
is. Öz hərəkətində, işində, sözündə, fikrində sabit olmama, teztez fikrini, rəyini dəyişmə. // Yüngüllük, qeyri-ciddilik
is. 1. Heyvanların torpaq altında qazıdıqları yuva. Tülkü dəməyi. Siçan dəməyi. – Günorta vaxtı siçan öz dəməyində olur, ona binaən ol zaman mallar ye
is. bot. Yemliyəoxşar, südlü və çox acı bir bitki
is. [ər.] Çiçək dəstəsi, güldəstə. Hanı rəngin çiçəklərin, a çəmən? Güllərindən dəmət yapaydım mən. A
bax dəngil. ◊ Dəmgil xəstəliyi – bitkilərin gövdə, budaq və yarpaqlarında ləkələr şəklində özünü göstərən xəstəlik
is. [fars.] köhn. Bir yerdə vaxt keçirən; yoldaş. [Markiz:] Yenə, ey günlər, ey saatlar, siz mənim ilə yoldaş, dəmgüzar olacaqsınız
is. [fars.] köhn. Ev, yaşayış yeri. Axşam oldu, gəldim mən dəmxanama; Sirrimi demədim bacı, anama. “Aşıq Qərib”
bax demi. Əsgər papirosu damağına aldı, qoca dəmisini ona tərəf tutub tüstülətdi. S.Rəhimov