sif. Dörd simi olan, dörd simlə çalınan. Dördsimli musiqi aləti
sif. Dörd sinfi olan. Dördsinifli məktəb
sif. mus. Dörd taktdan ibarət olan, dörd takt davam edən. Dördtaktlı pauza (ara)
sif. k.t. Dördtarlalıq əsasında aparılan. Dördtarlalı əkin
is. k.t. Əkin yerinin (şumun) müəyyən ardıcıllıqla müxtəlif bitkilərlə əkilən dörd tarlaya ayrılması əsasında əkindəyişmə üsulu
sif. Dörd tarı olan. Dördtarlı bina
bax dördsimli
sif. Dörd təkəri olan; dördçarxlı. Dördtəkərli araba
sif. 1. Tərəfi dörd olan, dörd tərəfdə yerləşdirilmiş. Dördtərəfli bazar. Dördtərəfli cisim (fiqur). 2
sif. Dörd ton ağırlığında olan. Dördtonluq yük. // Dörd ton tutan. Dördtonluq yük maşını
1. “Dörd”dən sıra s. Dördüncü mərtəbə. Dördüncü sinif. Adına həftənin dördüncü günüdür. – Firidun dördüncü qatda işıqlı pəncərələri göstərərək dedi… M
ara s. Bir şeyi sayarkən dördüncünü, növbə ilə gələn dördüncü şeyi göstərmək üçün işlədilir. Dördüncüsü budur ki…
sif. riyaz. Dörd üzü olan. Dördüzlü cisim
sif. Dörd yanı olan. Dördyanlı cisim
sif. Dörd yaşı olan
sif. Yatmaq, ya oturmaq üçün dörd yeri olan. Dördyerli kupe. Dördyerli loja
sif. Dörd yüz ili tamam olmuş, üstündən dörd yüz il keçmiş, dörd yüz il sürən. Dördyüzillik dövr. // is
“Dörd yüz”dən sıra s. Dördyüzüncü nömrə
is. 1. Bədənin, boyundan qarına qədər olan ön hissəsi; köks, sinə. Döş qəfəsi. Döş əzələləri. – …Ciyər sinənin içində olur ki, qutu kimi şeydir
top. bax döş 1 və 2-ci mənalarda. Döş-başı açıq. Döş-başını örtmək. – Döş-baş … bilinməsə, gözə dəyməsə, yaxşıdır
döş-döşə gəlmək – 1) qarşılaşmaq, üz-üzə gəlmək, qabaq-qabağa çıxmaq. [Slavçinski:] Biz Nəbini açıqda döşdöşə gəlməklə tuta bilməyəcəyik
sif. Döşün altında, alt tərəfində olan. Döşaltı dəri
is. 1. Qadınların sinələrinə taxdıqları zinət bağı. 2. Atın, ulağın döşündən keçib yəhəri, palanı saxlayan bağ
zərf Əzbərdən, sinədən, hafizədən, yazısız. Döşdən demək. Döşdən oxumaq
sif. dan. Qudurmuş, qızmış, yaralanmış
is. Davamlı parçadan hazırlanmış və üzərində yatmaq üçün içərisi yun, pambıq və s. yumşaq şeylə doldurulmuş uzun yastı kisə
is. Döşəyin üstündən salınan ağ; mələfə. [İsmayılzadə] nazik yun yorğanları qaldırıb bir-bir döşəkağılarına baxdı… M
sif. Döşəkağı üçün yarayan; mələfəlik. Döşəkağılıq kətan
is. Üstündə bir adam oturmaq üçün kiçik döşək. Evin yuxarı başında uşaqların atası üçün xüsusi döşəkcə salınardı
sif. Döşək üçün yarayan. Döşəklik yun
bax döşəkağı. Təzə döşəküzü gətirib bu dəm; Anam çarpayıda yer açdı mənə. Z.Xəlil
sif. Döşəküzü üçün yarayan. Döşəküzülük parça
sif. Döşənmiş, fərş salınmış, müxəlləfatlı; səliqəli. Durna bacının kənddə güzəranı babat olsa da, bu cür yeni mədəni qaydada, döşəli evdə ilk dəfə ya
is. aşp. Plovun altına qoyulub bişirilən ət, kişmiş və s.-dən ibarət qara (xuruş). Plovun döşəməsi
1. “Döşəmək”dən f.is. 2. is. Otağın və s.-nin alt tərəfini örtən taxta, torpaq və s. Otağın döşəməsi
f. 1. Salmaq, sərmək, bir şeylə üstünü örtmək. [Cahangir bəy:] İldırım, sən də yapıncıları döşə yerə… N
sif. aşp. Döşəmədən ibarət qarası (xuruşu) olan. Döşəməli aş
sif. Döşəməsi olan, üstü bir şeylə döşənmiş, örtülmüş. Döşəməli ev. Daş döşəməli küçə. Taxta döşəməli eyvan
sif. Döşəməyə yarayan. Döşəməlik taxta
sif. Döşəmə üçün yararlı. Döşəməlik ət
is. aşp. Qarası döşəmədən ibarət plov. – Yolda məşədinin yadına düşdü ki, sübh üç girvənkə ət alıb və sifariş edibdir ki, əti abguşt bişirib günorta u
is. 1. Döşəməni silib təmizləmək üçün elektrik şotkası. [Azər:] Döşəməsilən, paltaryuyan, elektrik çayniki, radio – hamısından başım çıxır
bax döşəməsilən 2-ci mənada
is. 1. Yerə döşənilən, salınan hər şey (xalça, palaz və s.). Otaqda bol döşənəcək var. 2. bax döşənək
bax döşənəkli
is. Yerə, alta salına biləcək hər şey. Həsir döşənək. Küləş döşənək. Malqaranın döşənəyi vaxtında və müntəzəm surətdə dəyişdirilməlidir
sif. Döşənmiş, müxəlləfatla təchiz olunmuş, səliqəyə salınmış, bəzənmiş. Qoy otursun döşənəkli otaqda; Telli bir gəlinin qonağıyam mən
“Döşənilmək”dən f.is
məch. bax döşənmək 1-ci mənada