is. Enli şeyin halı. Parçanın enliliyi. Yolun enliliyi
sif. Sifəti enli, dolğun olan. Enlisifət qız. Enlisifət uşaq. – Qabağa çıxanların arasında ortaboy, enlisifət bir qadın vardı
bax enlisifət(li). Həsən gödəkboy, enliüz, qaraqaş, qaragöz bir oğlan idi. Ə.Sadıq
sif. Yarpaqları enli olan. Enliyarpaq ağac. Enliyarpaqlı kollar. – Cavan enliyarpaq əncir ağacının altına çəkilib, suyu qocanın əlindən aldı
“Enmək”dən f.is
f. 1. Yuxarıdan və ya bir şeyin üstündən aşağı düşmək. Dağdan enmək. Zirzəmiyə enmə. Mal-qara dağdan enir
[yun.] tib. Beynin iltihabı
sif. [fr.] 1. Ensiklopediya mahiyyətində olan. Ensiklopedik lüğət. 2. Elmin bir çox sahələrini əhatə edən; hər şeyi qavrayan, çoxcəhətli
[fr.] 1. kit. Hərtərəfli məlumatı, təhsili olan adam. 2. tar. XVIII əsrin axırlarında Fransada nəşr edilən “Ensiklopediya” ətrafında toplaşmış qabaqcı
is. [fr. əsli yun.] Biliyin bütün, yaxud ayrı-ayrı sahələrinə dair lüğət şəklində sistemə salınmış məlumatlar toplusu; qamus
bax ensiklopedist 2-ci mənada. Axı, o dövr Didro başda olmaqla Fransada məşhur ensiklopediyaçıların humanizm, azadlıq, bəşəriyyətçilik bayrağını ucalt
[fr.] kit. Geniş, hərtərəfli məlumat, təhsil
sif. Eni az olan, dar. Ensiz küçə. Ensiz parça. Ensiz səki. – [Məşuqə] …ensiz cığırla birbaş buraya yüyürdü
“Ensizləşdirilmək”dən f.is
məch. Ensiz hala salınmaq, eni azaldılmaq, darlaşdırılmaq
“Ensizləşdirmək”dən f.is
f. Ensiz hala salmaq, eninə azaltmaq, darlaşdırmaq
“Ensizləşmək”dən f.is
f. Getdikcə daralmaq, ensiz olmaq. Yol getdikcə ensizləşirdi
is. Ensiz şeyin halı; en cəhətdən darlıq
[yun.] Zoologiyanın həşərat (böcəklər) bəhsi
sif. [yun.] Entomologiyaya aid. Entomoloji tədqiqat
[yun. entoma – həşəratlar və logos – elm] Entomologiya mütəxəssisi. Axmazın yanında Sultanov entomoloq həkimi ilə görüşdü
[yun.] Bütün qüvvəsi ilə, böyük şövq və həvəslə işləyən adam. // Bütün qüvvə və həvəsini bir işə verən, bir şeyin coşqun pərəstişkarı olan adam
[yun.] Böyük şövq və həvəs; vəcd
[yun. eos – şəfəq və lithos – daş] arxeol. 1. Daş dövrünün, ən qədim ibtidai daş alətləri qayrılan mərhələsi
sif. [yun.] Epidemiya mahiyyətində olan; yoluxucu, yoluxma. Epidemik xəstəliklər. // məc. Epidemiya kimi hər yerə yayılmış
[yun.] Tibb elminin yoluxucu xəstəliklərin törəyib yayılması səbəblərini öyrənən və onların qarşısını almaq üsullarından bəhs edən sahəsi
[yun.] Epidemiologiya mütəxəssisi
[yun] tib. Hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin geniş yayılması. Tif epidemiyası. Vəba epidemiyası. – Hərgah bir yerdə epidemiya varsa, həkimlərimizdən t
is. [yun.] Epik əsərlər müəllifi
sif. [yun.] ədəb. Eposa aid, epos xüsusiyyətli. Epik əsərlər. Epik dastanlar
[yun.] ədəb. Epik əsərlər
is. Epik xüsusiyyət daşıma. Diskussiyanın gedişində romanın inkişaf etdirilməsinin mühüm məsələləri, onun forma və kompozisiyası, epiklik, tarixilik v
is. [yun.] Xəstəliklə bağlı yekun nəticə, qərar
is. 1. Epikür fəlsəfəsi tərəfdarı. 2. məc. kit. Zövq və nəşəni hər şeydən üstün tutan adam; kefcil, işrətpərəst
is. 1. Qədim yunan materialist filosofu və ateisti Epikürün fəlsəfi nəzəriyyəsi. 2. kit. Həmin nəzəriyyədən yanlış nəticə çıxaran, həyatın mənasını ke
bax epikürçülük. Əsrlərdən bəri mistik dona geydirilmiş platonik eşqə qarşı poeziyada bir növ epikürizm gəlir
[yun.] Özünün müstəqil yaradıcılıq siması olmayıb, hər hansı bir siyasi, ədəbi, elmi və başqa cərəyanı təqlid edən yazıçı, alim və b
is. Elmdə, siyasətdə, incəsənətdə və s.-də təqlidçilik. …XIX əsrin ortalarında bütün Yaxın Şərq ədəbiyyatında belə bir vəziyyət əmələ gəlmişdi ki, keç
[yun. epigraphe – yazı] 1. Qədim yunanlarda: abidə üzərində yazı. 2. ədəb. Əsərin və ya onun bölmələrinin başlıqlarından sonra yazılan sözlər; zərbimə
sif. [yun.] Epiqrafikaya aid olan, epiqrafika xarakterində olan. Epiqrafik mətn. Epiqrafik material
[yun.] Epiqraflar haqqında elm
[yun. epigramma – yazı] 1. Qədim yunanlarda: abidələr, binalar, hədiyyələr və s. üzərində yazılan yadigarlıq yazı
[yun. epilepsia – özündən getmə] tib. Vaxtaşırı və qəflətən bərk qıcolma və özündəngetmə şəklində cərəyan edən xroniki sinir xəstəliyi
[yun.] Epileptik xəstəliyi olan adam. Epileptiklərin xasiyyəti get-gedə dəyişir. – O, “uşaqları gözləyin, uşaqları gözləyin”, – deyə-deyə epileptik ad
[yun.] Ədəbi əsərin son hissəsi. // Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir. // Son, nəticə, xatimə