is. dan. Sancı, ağrı, qarınağrısı. ◊ Qarnına girgi düşmək – qorxuya düşmək, təşvişə düşmək. Qarnına girgi salmaq – bərk qorxuya salmaq, təşvişə salmaq
is. 1. Girmə, daxil olma. 2. Girhagirdə şəklində zərf – girəndə, girən zaman. Kəndə girhagirdə qüvvətli bir zəlzələ olur
is. [fars.] klas. Yaxa. Mən nə hacət ki, qılam daği-nihanım şərhin? Aqibət zahir olur çaki-giribanımdan
sif. [fars.] Tutulmuş, düçar, mübtəla. [Pişik siçana dedi:] Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən
is. Mübtəla olma, düçar olma, tutulma, mübtəlalıq
girinc eləmək (etmək) – təngə gətirmək, cana gətirmək, zəhləsini tökmək. O, səhərdən bizi girinc eləyib
is. Hamar olmayan səthdə iki çıxıntının arası; çuxur, çökək (çıxıntı əksi)
is. Səthin düz olmaması, hündür və batıq olması
sif. Girintisi və çıxıntısı olan, səthi, yaxud kənarları düz olmayan, qalxıq və batıq olan. Qabın girintiliçıxıntılı kənarı
sif. Səthi düz olmayan, girintiləri olan, kənarları hamar olmayan
is. 1. Giriləcək yer, daxil olmaq üçün yer, yol (çıxış əksi). Giriş yolu. 2. Bir əsərin başlanğıc hissəsi: müqəddimə, ön söz, ilk söz
“Girişilmək”dən f.is
məch. Başlanılmaq, şüru edilmək. Səhranın sərt təbiəti ilə ciddi döyüşə girişilmişdi. – Dəmirovun təklifi üzrə bu yolun inşasına payız məhsulunu topla
“Girişmək”dən f.is
f. 1. Həvəslə, ciddiyyətlə bir işə başlamaq, şüru etmək. İşə girişmək. Yarışa girişmək. – [Nəsir] hələ bəzi vaxt öz fikrinin üstündə duraraq böyük qar
is. [fars.] klas. Qaçma, qaçış. □ Giriz vermək – qaçmaq, aradan çıxmaq, sovuşmaq. Molla Tanrıverdi bir söz deməzdi, ancaq fürsət tapıb Cümşüd bəyin əl
“Girləmək”dən f.is
f. Pusmaq, daim təqib etmək, dalınca gəzmək, əl çəkməmək. [Mindilli:] Zərifə, nə … girləmisən məni? Niyə mənim başıma fırlanırsan? S
“Girləndirmək”dən f.is
bax girləmək
“Girlənmək”dən f.is
f. 1. Gəzmək, dolaşmaq, dolanmaq. Nəbi Naxçıvanda bir az girlənib, İsmayılın yerini öyrənməyə çalışırdı, ancaq tapmırdı
sif. 1. Güclü, qüvvətli, giri olan. Girli qol. – Yəni o elə girli adamdır? – Bəli, bəli, – deyə [Əsgər] əlavə etdi
is. məh. Kolluq, kol-kosluq. Kəsdilər girməni Cəbilə Osman; Verməsin arxaya keçməyə aman. H.K.Sanılı
“Girmək”dən f.is. Martın yenicə girməsinə baxmayaraq hava ilıq idi
f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir
is. [fars.] köhn. 1. Borc alınan pul və s. müqabilində təminat üçün verilən şey. [Məşədi Cabbar:] Əgər mümkün olur isə; mənim üçün Hacı Rəhimdən min m
is. [fars.] köhn. Girov saxlayan, girov alan, girovla pul verən adam
is. köhn. Girovdarın işi, peşəsi
sif. Girovla alınmış. Girovlu borc
zərf Girov almadan, girov götürmədən, girov qoyulmadan. [Məşədi Cəfər:] Ruzigar elə dönübdür ki, qardaş qardaşa etibar eləyib girovsuz bir qəpik borc
məh. bax gürzə. 2. Qurban qoyununun ətindən qız evi oğlan evinə lülə-kabab, girs və dolma göndərər. R
sif. dan. Giri olmayan; gücsüz, qüvvətsiz, zəif. Girsiz adam. Girsiz əl. – Bu hikməti babam deyib: “Girsiz dostdan bir qara daş…” M
is. Keçidlərdə, yollarda qar yığını
is. köhn. 400 qrama bərabər köhnə ağırlıq ölçüsü. İki girvənkə yağ. – [Əsgər bəy:] Girvənkəsi bir manata alınan çay burada manat yarıma göydə gedir… M
top. Tərəzi və çəki daşları bir yerdə. Arşın, girvənkə-tərəzi yenə möhkəm işə düşmüşdü. S.Vurğun
sif. köhn. 1. Çəkisi girvənkə ağırlığında olan. [Taxıl buraxan] da hazırlaşdı, girvənkəlik daşı əlinə götürüb cavab verdi
sif. və zərf [fars.] klas. Ağlayan, sızlayan, ağlağan, ağlar. Qan yaşım qılmaz vəfa, giryan gözüm israfına; Bunca kim, hərdəm cigər qanından imdad eyl
is. [fars.] klas. Göz yaşı tökmə, ağlama, sızlama, inildəmə. Gülməgində qanlı-qanlı giryələr; Hər müsəlman könlümü məhzun elər
is. Alçaq növlü kəndir və ya kətan lifindən toxunmuş cod parça. 5 metr giş. // Həmin parçadan tikilmiş
[isp.] Mizrabla çalınan, səkkizlik şəklində uzunqollu simli musiqi aləti. Gitara çalmaq
is. Gitarada çalan çalğıçı
is. [fars.] köhn. Ot, göy
is. Quşu aldadıb tutmaq üçün işlədilən quş səsi çıxaran alət. …Quşçular bildirçin düdüyü (giyid) çalmaqla erkək bildirçini aldadıb tutardılar
“Giyişmək”dən f.is
bax gicişmək. [Vaqif:] Ay Mirzə, deyərlər: keçinin buynuzu giyişəndə başını çobanın dəyənəyinə sürtər… Çəmənzəminli
is. Kürəkən. [Soltan bəy:] Əşi, xan ilə aş yemirəm ki, bığım yağa batar, bir gədənin birisi mənə giyov olmaq istəyir
is. Kürəkənlik