is. [fars.] köhn. Şərab satılan və içilən dükan, şərabçı dükanı. …Konsulxana fərraşı meyxananın qapısında kefli və əlində çaxırla dolu stəkan mənim qa
is. köhn. Meyxana sahibi, meyxana saxlayan adam
is. Məclislərdə meyxana deyən, meyxana deyişmələrində iştirak edən adam. [Şəki toylarında] xan oyunu çıxar, meyxanaçılar meyxana deyişərlər, bəzən də
is. Meyxana demə işi. Meyxanaçılıq eləmək
is. köhn. Meyxana saxlama işi
sif. [fars.] 1. Turş ilə şirin arasında orta dad; turşaşirin. Meyxoş nar. 2. məc. Xoşagələn, xoş. Muğandan keçirəm, meyxoşdur bahar; Ömrü az olsa da b
is. Meyxoş şeyin xassəsi, keyfiyyəti; turşaşirinlik
is. [ər.] 1. Bir tərəfə əyilmə. Divarın meyli bayıradır. □ Meyil etmək (eləmək) – 1) əyilmək; 2) istiqamət almaq, yönəlmək
“Meyillənmək”dən f.is. Temperatur əqrəbinin meyillənməsi
f. 1. Bir tərəfə meyil etmək, yana doğru əyilmək. Sütun getdikcə sol tərəfə meyillənir. – Qoşqar bir uşaq səmimiyyətilə irəli meyilləndi
sif. 1. Bir tərəfə, bir yana meyil edən, əyilən. 2. Bir şeyə meyli, həvəsi olan, meyil göstərən; mayil
sif. və zərf Meyli, həvəsi olmayan; meyil, həvəs göstərməyən; meyilsiz, həvəssiz, istəksiz. İşə meyilsiz yanaşmaq
zərf Meyli olmadan, istəməyərək; həvəssiz. Uzun dağ yolunu meyilsizcə addımlayan acmış at sanki bir cənazə sürüyürdü
is. Meyil, həvəs olmama; həvəssizlik
is. [ər.] Ölmüş adam; cənazə, nəş. Meyiti basdırmaq. – Bir azdan sonra [Hacı Nəsirin] meyitini evə gətirdilər
is. [ər. meyyit və fars. …xanə] Xəstəxanada meyit saxlanılan yer
sif. [ər.] Sifətinin rəngi solğun, saralmış olan. Ata tərəfdən qohumu olan bu meyitsifət, solğun adamdan Qadirin zəhləsi gedirdi
is. 1. zool. Bədən quruluşuna görə insana yaxın olan məməli heyvan. 2. məc. Çox çirkin adam haqqında
sif. Zahiri görünüş və bədən quruluşu cəhətdən meymuna bənzəyən
is. dan. Təqlidçilik, yamsılama, başqalarının təqlidini çıxarma. □ Meymunluq etmək – təqlid etmək, yamsılamaq, oyun çıxarmaq
is. 1. Keçmişdə meymun gəzdirib tamaşa göstərən adam. Səhnənin sağ tərəfindən meymunoynadanın səsi eşidilir
is. məc. Üzüm tənəyi. Meynə əkmək. Meynələrin başını vurmaq. – Meynələrində qora; İlişdim, düşdüm tora
is. zool. Meynələrə ziyan verən cücü, qurd
is. Meynə əkilmiş sahə, üzüm bağı; üzümlük. Meynəliyi becərmək. – [Xədicə] üzüm dərmək üçün meynəliyə doğru getdi
is. [yun.] Reduksion bölünmə, yetişkənlik bölünməsi
is. bot. Salxımı normal tozlanmamış, xırda, toxumsuz üzüm giləsi və salxımın özü. Ağ şanının meyrulusu
is. [fars.] 1. Bəzi ağacların, kolların yeməli, şirəli məhsulu. Cır meyvə. Kol meyvəsi. 2. məc. Məhsul, bəhər, nəticə
top. [fars. meyvə və ər. …at] Müxtəlif meyvələr. Meyvəcat dükanı. – [Murad] hər axşam evə qayıdarkən [Nigarı] küçədə, səki üstündə yaş meyvəcat satmaq
is. Meyvə ağacları əkibbecərməklə məşğul olan adam; meyvəçilik mütəxəssisi; bağban
is. Meyvə ağacları, meyvə bitkiləri əkib becərmə işi; bağçılıq. Meyvəçilik briqadası. – [Almaz:] Mən deyirəm: bağ meyvəçilik üçün alınsın
is. xüs. Meyvə qurutmağa məxsus maşın və s. // Sif. mənasında. Meyvəqurudan sex
“Meyvələnmək”dən f.is
f. Bar gətirmək, barlanmaq, məhsul gətirmək. Ağaclar meyvələndi
sif. 1. Meyvəsi olan, meyvə verən, meyvə gətirən. Meyvəli ağac. 2. Məhsuldar, bəhrəli, çox meyvə verən
is. Meyvə ağacları olan yer, meyvə bağı. Meyvəliyi becərmək. – …Çiçəyini təzə tökmüş yaşıl ipək yarpaqlı meyvəliklərdə dizinəcən çirməkli dirrikçilər
sif. Meyvəsi olmayan, meyvə gətirməyən; məhsulsuz, bəhrəsiz, meyvə verməyən, bar verməyən. Meyvəsiz ağac
is. Meyvə verməyən ağacın, kolun halı; barsızlıq
sif. Münbit, bərəkətli, məhsuldar. …Bu sayaq barverici və meyvəyetirici torpağın əhalisi əgər elmli və bilikli olsa idi, əlbəttə, ehtiyacdan xəbərləri
is. [yun.] Sükunət kütləsi
is. [ər.] klas. Bir yazı və ya söz ilə anladılmaq istənilən fikir, məna. Beytin məalı
əd. [fars.] Birini bir işdən, hərəkətdən saqındırmaq, çəkindirmək üçün işlədilən söz (bəzən qoşa işlənir); olmaya, olmaya-olmaya, etmə, saqın
is. [ər.] 1. İbadətgah, ibadət yeri (hansı dində olursa olsun). Misir məbədləri. Məbəddə ibadət etmək
[ər. məbəd və fars. …gah] bax məbəd. Bizdən yuxarı dağın şəhərə enən tərəfində müqəddəs Davudun məbədgahı da vardır
zərf [ər.] Heyran-heyran, çaşmış halda, heyrət içində. …Qatar yola düşdü və mən də məbhut onun gözdən itənədək dalınca baxdım
is. [ər.] Miqdar (pul haqqında). Pulun məbləği. – [Allahqulu:] Bu gündən həmin məbləğə on iki saat işləyəcəksiniz
is. [ər.] İbadət, sitayiş edilən şey (Allah, büt, ay, gün, ulduz və s.). Məbudinə ərz qıldı razın; Bildirdi könüldəki niyazın
is. [ər.] ədəb. Həqiqi mənasında işlənməyib, oxşarlığı və münasibəti olan başqa bir mənaya oxşadılaraq işlənən söz və ya ifadə; metafora
sif. [ər.] ədəb. Həqiqi, hərfi mənada deyil, metaforik mənada işlənən; metaforik. Məcazi məna
is. Məcazi mənada işlənmə, məcazi olma. Mənanın məcaziliyi