is. bot. Sarı çiçəkləri bəzən sıx, bəzən də seyrək olan ot bitkisi
is. bot. Sarı çiçəkləri olan kol-bitki. [Səriyyə:] Biz sarıçiçəklə örtülü yamaca çatanda günəş çıxdı
is. zool. Dimdiyi sarı kiçik bir quş
is. Döş hissəsi sarı olan quş, at və s. // Sif. mənasında. Sarıdöş alnının ortasında boz zolaq olan qaşqa kəhər burnundan buxar çıxa-çıxa onlara yaxın
is. Girdə, şirin gilələri olan üzüm növü
is. bot. Çubuqşəkilli uzun budaqları və sarı rəngli çiçəkləri olan kol bitkisi. Nazağacı və ya sarıkol 3-4 metrə qədər hündürlükdə, qışda yarpağı tökü
is. bot. Köklərində efir yağları olan tropik bitki. // Bu bitkinin ədviyyə kimi işlənən kökü. Bığlarına bulaşan bozbaşın sarıkökünü yaylıqla sildikdən
sif. Sarıkök vurulmuş. Sarıköklü piti
is. zool. Sarı dimdikli, oxuyan quş; zərd. Sarıköynəklər, qaranquşlar qayalar arasında oynaşır, kollar arasında itirlər
is. bot. Qabığı sarı yemiş növü
is. 1. bax çalma3 1-ci mənada. [Mərsiyəxan] məğrur bir halda … nəleynini geydi və iki əli ilə tirmə sarığını düzəltdi… Çəmənzəminli
sif. Qanadlarının rəngi sarı olan. Sarıqanadlı kəpənəklər
sif. 1. din. Başına sarıq qoymuş, başında sarıq olan, çalmalı. Bu küçənin … başı sarıqlı axundları ilə başı silindrli ziyalıları bir müqəddərat daşıyı
sif. Sarılmış, sarğı ilə bağlanmış. Müəllimin böyründə qəzetə sarılı iki şey vardı. Ə.Vəliyev
is. 1. Sarı şeyin halı, sarı rəngdə olma. 2. tib. Qaraciyərin fəaliyyətinin pozulması nəticəsində bəzən dərinin sarı rəng alması şəklində təzahür edən
“Sarılmaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyin ətrafına, dövrəsinə dolanmaq, dövrələnmək. Gülab ilə sığallanır, sulanır; Baş qoyur, sarılır qulağa zülfün
1. “Sarımaq”dan f.is. 2. Sarıma işi ilə məşğul olan, sarıyıcı
f. 1. Bir şeyin üzərinə dolamaq. Yumaq sarımaq. – O əllər … cəhrə dolandırmaqdan, lülə sarımaqdan qabar olub, ağaca dönmüşdü
is. bot. Soğan cinsindən çox kəskin iyi və dadı olan tərəvəz
sif. Sarımsaq qatılmış, sarımsaq vurulmuş, içində sarımsaq olan. [Məsumə] Firəngizin arzusu ilə bişirdiyi buğlamanı, sarımsaqlı qatığı süfrəyə gətirdi
is. bot. Meşəlik yerlərdə bitən ikiillik yabanı bitki. Sarımsaqotu … meşəlik yerlərdə bitən və 20-100 sm hündürlükdə olan ikiillik qollu-budaqlı bitki
sif. Sarı rəngə çalan, sarıyaçalar. Sarımtıl saç. Sarımtıl parça. Sarımtıl qaş. – Bu zaman su sarımtıl bir rəngə çalırdı
bax sarımtıl. Sarımtraq üz. Sarımtraq lent. – [Araz] ayılarkən kameranın içərilərinə uzanan sarımtraq bir işıq zolağından səhər olduğunu bildi
“Sarınmaq”dan f.is. Pristav Mehdi bəyin ağaca sarınması xəbəri bütün mahala yayılır. “Qaçaq Nəbi”
f. 1. Bürünmək, örtünmək. Çadraya sarınmaq. Örpəyə sarınmaq. – Mənim kimi bir sirdaşın yanında; Qayım-qayım sarınmağın nədəndir? M
bax saraltı. Doktor qabaqca Rzaquluxanın üzünü mülahizə edirdi. Çöhrəsi qayət solğun isə də yanaqlarında sarıntı ilə qarışıq bir qırmızılıq qalmışdı
sif. Saçı sarı; kürən. Sarısaçlı qız. Sarısaç uşaq. – …İkinci maşının qabağında … sarısaç bir oğlan durmuşdu
zool. bax sarıköynək1. …Bir sıra quşların erkək və dişiləri rənglərinə və digər xarici əlamətlərinə görə fərqlənirlər
sif. Üzünün rəngi saralmış. Sarısifət adam
is. bot. Bataqlıq yerlərdə bitən sarı gövdəli bitki
sif. Sarıyaçalar, sarıyağız. Sarışın saç. Sarışın oğlan. Sarışın üz. – Şərifzadənin yanındakı gənc sarışın, enlikürəkli, xoşsima bir adam idi
bax sarmaşmaq 2-ci mənada. Görüşübən eyləmədik xoş səfa; Qucaqlaşıb sarışmadıq, ayrıldıq. M.P.Vaqif. Gəlin, salamlayaq doğma baharı; Ana yurdumuzun an
is. bot. Yarpağı tikanlı, sarı gövdəli bitki
bax sarımtıl. Sarıyaçalar parça. Sarıyaçalar sap
sif. Üzünün rəngi və saçları sarıya çalan; sarıbəniz, sarışın. Feldşer yanındakı sarıyağız kök oğlana göz vurdu
is. Sap, ip və s. sarıyan fəhlə. İpək sarıyıcısı. Zavodun qabaqcıl sarıyıcısı
is. bot. Zanbağın sarı növü
[fr. serge] Sapı diaqonal toxunmuş astarlıq parça
[yun. saqkasmos] ədəb. Çox acı, kəskin gülüş, kinayə. Bu yazılarda … imperialistlərə qarşı öldürücü bir sarkazm vardır
[yun. sarkophaqos] Qədim xalqlarda daş tabut; sonralar – məqbərə
[yun. sarkoma – ət törəməsi] tib. Adətən sümük toxumalarında əmələ gələn xətərli şiş. Sümük sarkoması
is. 1. Qapqara, makara. 2. Məftil sarınmış çarx
1. “Sarmaq”dan f.is. 2. Parça üzərində güləbətinlə işlənmiş incə naxış, bəzək. [Kənd qızları] yeridikcə köynəklərinin ətəklərinə, küləcələrinin yaxala
f. Bürümək, tutmaq, çulğamaq, qaplamaq; yayılıb təsiri altına almaq. Sağ ol! Saq ol! – səsləri məclisi sardı