bax sarmaq. Günəş məmnun gülümsəyərək qoltuğundakı şalla Arazı bir uşaq kimi sarır, sarmalayır. A.Şaiq
is. bot. Ağ-qırmızımtıl çiçəkləri olan, sarmaşaraq uzanan bitki. Qəməriyənin dörd tərəfini əlvan çiçəkli sarmaşıqlar almış(dı)
“Sarmaşmaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyin ətrafına dolanmaq, sarılmaq. Eləmi tikan gülə; Sarmaşıb tikan gülə; Fələk də göz dikibmiş; Mən gözüm dikən gülə
Eramızdan əvvəl VI-II əsrlərdə Volqa çayı, Qara dəniz və Azov sahillərindəki çöllərdə yaşamış köçəri tayfalardan bir qrupunun adı
sif. Keçilməsi, üstünə çıxılması çox çətin olan; çox dik, sıldırım, yalçın. Yolun sağ tərəfindəki sarp qayanın arxasından üfüq ağarmağa başladı
is. [rus.] Nazik pambıq parça
“Sarpmaq”dan f.is
bax sapmaq. [Qəhrəman] məsələni çox soyuqqanlılıqla həll etmək, Yusifi sarpdığı əyri yoldan doğru yola dəvət etmək istəyirdi
sif. Səfeh, gic, axmaq, abdal. Sarsaq köpək qaysavadan pay umar. (Ata. sözü). // Mənasız, boş, ağılsız (söz, hərəkət, iş və s
zərf Gic-gic, axmaqaxmaq, mənasız. Sarsaq-sarsaq danışmaq. Sarsaq-sarsaq gülmək. – Teymur hirslənir ki: – Nə sarsaq-sarsaq danışırsan? Necə yəni qaz b
zərf Axmaqcasına, ağılsızcasına. Sarsaqcasına inad etmək. Sarsaqca hərəkət etmək
“Sarsaqlamaq”dan f.is
f. Səfehləmək, ağlını itirmək, gicləşmək, axmaqlamaq; xərifləmək. Müəllimi gülmək tutmuşdu. Fikrinə gəlirdi ki, bu adam sarsaqlamışdır
“Sarsaqlaşmaq”dan f.is
f. Getdikcə ağlını itirmək, gicləşmək, axmaqlaşmaq, xərifləmək
is. Axmaqlıq, ağılsızlıq, giclik, səfehlik. Sarsaqlığından işlər başına gəlir. – [Şamil:] Mənim dəstəmdən xain? Yaxşı, olsun! Əgər o doğrudan da sarsa
sif. 1. Çox güclü, çox ağır, dağıdıcı, məhvedici. Sarsıdıcı zərbə endirmək. – Sarsıdıcı zərbə altında dayanmayan düşmən təyyarələri geri qaçırdı
“Sarsılmaq”dan f.is
f. 1. Şiddətli zərbədən dağılmaq, uçmaq, böyük zədə almaq; titrəmək. Bizim təyyarələr… Od saçır hər yan; Topların səsindən sarsılır cahan
sif. Möhkəm, mətin, səbatlı, dayanıqlı, dəyişməz, dağılmaz, pozulmaz. Qətibə … Nizaminin qadın gözəlliyi qarşısında sarsılmaz olduğunu bir neçə kərə s
is. Möhkəmlik, səbatlılıq, dayanıqlılıq, dağılmazlıq, pozulmazlıq, dəyişməzlik
“Sarsımaq”dan f.is
f. 1. Güclü bir zərbədən titrəmək, lərzəyə gəlmək, yerindən oynamaq. 2. məc. Güclü həyəcan keçirmək, sarsılmaq (bu mənada adətən tərkiblərdə işlənir)
is. 1. Bərk zərbə nəticəsində tərpənmə, lərzəyə gəlmə, yerindən oynama; titrəyiş, zəlzələ. Yer sarsıntısı (zəlzələ)
sif. 1. Silkələnən, yırğalanan, laxlayan, sarsıntıdan zədələnmiş; davamsız, etibarsız. Sarsıntılı divar
“Sarsıtmaq”dan f.is
f. 1. Lərzəyə salmaq, titrətmək, yerindən oynatmaq, laxlatmaq, dağıtmaq, pozmaq, alt-üst etmək. Zəlzələ bir çox binanı sarsıtdı
bax sarban. Sarvanlar uyqulu, dəvələr yorğun; Nədir bu heçlikdə bu gülünc oyun?! M.Müşfiq. “Allahü-əkbər!” – deyə sarvan dua oxuyur
is. Sasanilər dövlətində (İran) hakimiyyətdə olan sülalə
is. və sif. dan. Adama sataşmağı, öcəşməyi, sürtüşməyi sevən, adam ələ salan. Sataşqan adam. Yaman sataşqansan ha…
“Sataşmaq”dan f.is
f. 1. Birini acıqlandırmaq, pərt etmək, qanını qaraltmaq, təhqir etmək, ələ salmaq məqsədilə ona söz atmaq və ya başqa bir hərəkət göstərmək; sürtüşmə
“Satdırmaq”dan f.is
icb. 1. Satmağa məcbur etmək. 2. Başqasının vasitəsilə satmaq. Köhnə paltarını satdırmaq
is. Çox qızğın, arasıkəsilməyən satış, alver
“Satıb-sovmaq”dan f.is
f. Hər nə var heçə-puça satmaq, dağıtmaq, korlamaq, axırına çıxmaq. Mal-dövləti satıb-sovmaq. – [Cənnətəli ağa:] Heydərqulu, doğrudurmu ki, sən gedib,
“Satıb-sovurmaq”dan f.is
bax satıb-sovmaq. Ailə çətinliklə dolanırdı. Evin bütün şeylərini satıb-sovurmuşdular. Q.İlkin
is. Hər hansı bir şey, mal satan adam. Bazar satıcılarla dolu idi. – Qonşum bazardakı satıcıları adbaad tanıyırdı
is. Satıcı vəzifəsi, işi. Qonşum mağazada satıcılıq edir
is. Su, süd və s. tökmək üçün armudu formada ağzı gen iri mis qab. Dərhal xəlfə ağ qalaylanmış mis satıllarda şərbət, əlində gülabzən camaat ilə bir y
is. Balaca satıl. Satılcanı şərbətlə doldurmaq
“Satılmaq”dan f.is
“Satmaq”dan məch. Axşam satılan (f.sif.) oğurluq maldan pristavın payı qumar oynadığı vaxt gətirilib özünə verilərdi
sif. Satılmaq üçün olan, satlıq
sif. Satılmalı olmayan, satılmayan. // İşə getməyən. Satılmaz mal
satın almaq – 1) pulla almaq. Taxılı çəki ilə satın almaq. – Əlbəttə, müftə mal harada idi, pul ilə satın alaq