is. [fars.] klas. Ordunun yerləşdiyi yer; ordugah
[fars.] dan. 1. sif. Ət kimi, süst, key, hərəkətə qadir olmayan, ölgün. Lət adam. Lət kimi olmaq. 2. is
is. [ər.] 1. Lətiflik, yumşaqlıq, xoşluq. [Dərviş Nakamın] daha səsində köhnə lətafət qalmadı. Ə.Haqverdiyev
sif. Zərif, incə, lətif, məlahətli, xoş. Büllur lətafətlim, sənubər boylum; Huriyü qılmanım, neçün gəlmədi? M
bax lətafət
sif. [ər.] 1. Yumşaq, mülayim, xoş. Yayın səfalı, lətif bir günü idi. S.Hüseyn. Peterburqun bəyaz gecələrinə məxsus lətif yaz havasını ləzzətlə udaraq
sif. və is. [ər.] klas. Gözəl, incə, qəşəng (qız və ya qadın). Əndamı lətifeyiilahi; Dəryayi-lətafət içrə mahi
is. [ər.] folk. Həyatdakı, məişətdəki gülməli və məzəli əhvalatlar haqqında yığcam, qısa hekayə, anekdot
is. Lətifə söyləməkdə mahir olan, gözəl lətifələr danışan; zarafatçı. Çox razıyam, siz həm gözəl, həm də çox mahir bir lətifəçisiniz
is. Lətifə söyləməyi sevmə, bacarma; zarafatçılıq. [Vaqifin] zövq, nəşə və lətifəçiliyi yüksək dərəcəyə çıxmışdı
“Lətifləşmək”dən f.is
f. Lətif olmaq, incələşmək, zərifləşmək, gözəlləşmək
is. 1. Yumşaqlıq, mülayimlik, xoşluq, lətafət. Aylı gecənin lətifliyi. 2. İncəlik, zəriflik, qəşənglik
“Lətlənmək”dən f.is
f. Ətlənmək, kökəlib ətə dönmək, hərəkət edə bilməmək; atilləşmək. [Kiçikbəyim:] Ay ana, evdə oturub lətlənməkdənsə bu yaxşıdır: palaza bürün, elnən s
“Lətləşmək”dən f.is
bax lətlənmək
is. [ər. “ləvazim” söz. cəmi] Bir iş üçün lazım olan şeylərin məcmusu. Dərs ləvazimatı. Səhnə ləvazimatı
is. və sif. dan. [ital. levantino] Əxlaqsız, pozğun (adətən söyüş yerində işlənir). Ləvəndə qoşulan bəlayə düşər
is. İçi qoz, turşu və s. doldurulmuş balıq və ya quşla hazırlanmış xörək
is. [ər.] 1. İnsanda yüksək mənəvi keyfiyyətləri göstərən xassələrin məcmusu, həmçinin bu xassələrin dəyərini dərk edən şəxsin özünə qarşı duyduğu eht
sif. 1. Ləyaqəti olan, layiq. Mükafata ləyaqətli işçi. // Layiqli, hörmətli. [Qazı Xudayar bəyə:] Əgər səndən bədgüman və naümid olsa idim, heç bu qəd
is. Ləyaqəti olma, ləyaqətli olma; bacarıqlılıq, qabiliyyətlilik
sif. 1. Layiq olmayan, ləyaqəti olmayan; layiqsiz, nalayiq. Südabəyə layiq bir şey almaq üçün [Qəhrəmani və Firidunun] pulu çatmazdı, ləyaqətsizini (i
is. Layiq olmayan şey və hərəkət; ədəbsizlik, nalayiqlik
is. Müxtəlif ehtiyaclar – içində əl-üz və ya paltar yumaq, mürəbbə bişirmək və s. üçün istifadə edilən misdən və ya başqa materiallardan qayrılmış müx
is. Balaca ləyən, kiçik ləyən. Qoyun ətinin qiyməsi kiçik bir ləyənçədə dodaqbadodaq idi. Ə.Vəliyev
is. Dağıstanda və Azərbaycanda yaşayan Dağıstan xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. Kimsən, haralısan? Danış, ay çoban: – Dağıstan əhliyəm, ləz
sif. və zərf Ləzgi dilində. Ləzgicə kitab. Ləzgicə danışmaq
is. İti oynanılan Dağıstan oyun havalarından birinin adı. ◊ Ləzgihəngi oynamaq (vurmaq) məc. – çox sevinmək, sevincdən atılıb-düşmək
is. Ət və ya qovrulmuş soğanla bişirilən sulu xingal
is. bax ləzgihəngi. Həpsi birdən halqa vurdu; Coşqun məclis quruldu; Çalğı coşdu, incə, şaqraq ləzginkalar vuruldu
sif. [ər.] bax ləzzətli 1-ci mənada. Ləziz yeməklər. – Bəli, nəməklə olur rəsmdir kəbab ləziz! S.Ə.Şirvani
is. [ər.] 1. Yeyilən, içilən hər hansı bir şeydən duyulan xoş hiss; tam, dad. Hər xörəyin bir ləzzəti var
“Ləzzətləndirmək”dən f.is
f. Ləzzətini artırmaq, ləzzətli etmək, dada gətirmək, dadlandırmaq. Ədviyyə xörəyi ləzzətləndirir. – Fərəhlə yediyi xörəyin də ləzzətləndiyini duyan N
“Ləzzətlənmək”dən f.is
f. Daha ləzzətli olmaq, ləzzəti, dadı artmaq; dadlanmaq
sif. 1. Ləzzət verən, dadlı, yeməli, tamı gözəl. Ləzzətli xörək. Ləzzətli yeməklər. – Məşədi İmaməli çox ləzzətli plova və bal qayğanağına bizi qonaq
sif. Ləzzəti olmayan, dadsız, dadsız-tamsız. Ləzzətsiz yemək. – İçki yıxmış bütün əsabın, rəngi saralıb; Ömrü sərxoşluq ilə badə gedib ləzzətsiz
is. Ləzzəti, dadı olmayan şeyin hal və keyfiyyəti. Xörək ləzzətsizliyi üzündən yeyilmədi
bax lıqqa. [Firidun bəy:] Gözünə döndüyüm, faytonu tərpədib böyründən nə tövr ilişdirdisə, təpəsi üstə getdi lığın içinə, ürəyi getdi
is. Qatı, mət, qəliz. [Mirzə] gecələr qamış qələmi mürəkkəbin lığasına basıb, yavaş-yavaş yazar, lakin kəlamını kimsəyə oxumaz
“Lığlanmaq”dan f.is
f. Lığ halına gəlmək, lığ olmaq. Yağışın suyu lığlanıb
“Lığlaşmaq”dan f.is
bax lığlanmaq
is. Yağmurdan, sulu qardan yerdə əmələ gələn duru palçıq; batdaq, lehmə
“Lıqqıldamaq”dan f.is