sif. Südü olan, süd verən, sağılan. Sağmal inək. – [Sürünün] içində bir dənə də olsun sağmal heyvan yoxdur
is. Heyvanın beli ilə quyruğu arasındakı dolğun və yuvarlaq tərəf. Atın sağrısı. – [Dərviş:] [Ruqiyyə] buzovu onun qabaq ayaqlarına bağladı, özü də in
sif. Sağrısı dolğun olan
is. zool. Qarğalar fəsiləsindən, ağ-qara tüklü, xarakter səs çıxaran quş; qəcələ. [Fatmanisə:] Ay oğul, sağsağan qırıldayır, çıx, gör atan gələcəkdirm
is. [ər.] 1. Açıq yer, boş və geniş yer, tutulmamış yer; düzən. Geniş sahə. Qumluq sahə. // Torpağın müəyyən məqsəd üçün istifadə edilən parçası, qism
is. Balaca sahə, kiçik sahə
is. [ər.] 1. Yiyə. Bir şeyin sahibi. Bağın sahibi. – At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib
is. [ər.] Qadın sahib. [Qəhrəman:] Qarşımda kişi libası geymiş ev sahibəsi uzanmışdı. H.Nəzərli. Qadın içəridə ev sahibəsi əvəzinə Tahiri görəndə donu
is. [ər. sahib və fars. …kar] Sahib, yiyə. Bakı fəhlələrinin ümumi tətili sahibkarların qəti məğlubiyyəti ilə qurtarmışdı
is. Sahib olma, yiyə olma, yiyəlik
“Sahiblənmək”dən f.is
f. Sahib olmaq, tutmaq, yiyələnmək. Torpağa sahiblənmək. Bağa sahiblənmək. – Qiymətli kamana sahiblənmək üçün hər kəs qüvvətini sınadı
sif. və is. [ər.] Yüksək mənsəb, vəzifə sahibi olan, yüksək mənsəbli (vəzifəli). [Hacı Həsən:] Şeyxəna! Bu Heydər ağadır ki, teleqrafxanada sahibmənsə
sif. 1. Sahibi, yiyəsi olmayan; yiyəsiz, nəzarətsiz. Maral baxar təpəyə; Özün yıxar təpəyə; Oba sahibsiz olsa; Donuz çıxar təpəyə
is. 1. Sahibi, yiyəsi olmama. 2. Ata-anası olmama; yetimlik, baxımsızlıq
is. [ər.] Dənizin, çayın, gölün quru ilə birləşdiyi yer; dəniz (çay) kənarı. O göl sahilinə gələn qıza bax; Sanki budaqlar da ona əl edir
sif. Sahili görünməyən, ucsuzbucaqsız. Eşqdir çalxanan köpüklü dəniz; Ya fəzadır dərin və sahilsiz. A
is. Qayda, səliqə, düzgün vəziyyət, qaydada, səliqədə olma. Ev sahmanda idi. Üst-başı sahmandadır. – Qız uşağının paltarı sahmanda idi, başında abı kə
“Sahmanlamaq”dan f.is
f. Qaydaya salmaq, səliqəyə salmaq, nizama salmaq, düzəldib hazırlamaq. Mizin üstünü sahmanlamaq. Evi sahmanlamaq
sif. 1. Sahmanda, səliqədə, qaydada olan, düzgün, səliqəli. Sahmanlı ev. 2. Rahat, qayda-qanunda olan
[yun. sakchar – şəkər] Çox şirin ağ kristallik maddə; şəkər surroqatı. Saxarinlə çay içmək
“Saxlamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyi əlində (ağzında, dişində və s.-də) tutub düşməyə qoymamaq. Açarı əlində saxlamaq. İpi dişində saxlamaq
is. Ehtiyat üçün saxlanılan şey, yaxud içində şey saxlanılan qab və s. Yollara gül-çiçək saçsın gələcək; Ona qonaq gəlir yeni nəsillər; Açsın saxlancı
“Saxlanılmaq”dan f.is
“Saxlamaq”dan məch. Bu kitablar gizli saxlanılmalıdır. H.Nəzərli
“Saxlanmaq”dan f.is. Qonaqlar şəhərdə, elmlilər evinin eyvanında toyuqcücə saxlanmasına gülüşdülər. B
1. bax saxlanılmaq. Kənd təsərrüfat alətləri yay-qış uçuq-sökük, qaryağış tökülən bir xarabalıqda saxlanırdı
“Saxlaşdırmaq”dan f.is
özünü saxlaşdırmaq – özünü saxlamaq. Professor cənabları da özünü saxlaşdırmadı və daha da ucadan qah-qah çəkib Zəki Əfəndiyə dedi: – Qulaq as, mən b
“Saxlatdırmaq”dan f.is
bax saxlatmaq. Firidun qəsdən maşını iki ev aralı saxlatdırıb düşdü. M.İbrahimov. Qalxanda kişilər bəzən davaya; Qılınclar boğaza dirənən zaman; Sən ö
“Saxlatmaq”dan f.is
icb. Saxlamasını, dayanmasını tələb, ya xahiş etmək. Faytonu xanım bir az kənarda saxlatdı, qapıya qədər piyada getmək istədi
is. Gildən hazırlanan dulusçuluq məmulatı. Saxsıya verə-verə, çıxdı misin bahası. (Ata. sözü). // Saxsıdan qayrılmış
is. Saxsı qablar qayıran usta; dulusçu
is. Saxsıçının işi, peşəsi; saxsı qablar qayırma sənəti; dulusçuluq
sif. [fars.] 1. Əsli olmayan, uydurma, yalan, oxşadılaraq qayrılmış və ya yazılmış; qəlp. Saxta vəkalətnamə
is. və sif. [fars.] Saxta, qəlp şey qayıran adam, saxtakarlıqla məşğul olan. Hər bir xalqın içərisində saxtakar, şərarətçi və axmaq adamların olduğu h
is. Saxtakarlıqla məşğul olma, saxta iş görmə, saxta sənəd və s. düzəltmə. Balacayevi böyük bir dəhşət bürüdü
“Saxtalaşdırılmaq”dan f.is
“Saxtalaşdırmaq”dan məch
“Saxtalaşdırmaq”dan f.is
f. Bir şeyin saxtasını düzəltmək, bir şeyi saxta şəklə salmaq; uydurmaq
is. 1. Saxta şeyin halı; qəlblik. Sənədin saxtalığı bilindi. 2. məc. Sünilik, riyakarlıq, ikiüzlülük, qeyrisəmimilik; saxta hərəkət
Azərbaycanın Zaqatala rayonunda və Dağıstanda yaşayan etnik qrup
is. [ər.] Dilənçi, yolçu. Hüsnün sadağası, canın zəkatı; Sail olan binəvayə düşərmi? Aşıq Ələsgər. [Pəri xanım:] Dost, aşna, qonaq və sail üzünə həmiş
is. Dilənçilik, yolçuluq. Səndə kim var bu qədər dövlət; Dəxi sailliyə nədir hacət? S.Ə.Şirvani. Saillik etmək Məşədi Əkbər üçün ölümdən ağır görünürd
sif. [ər.] Başqa, qeyri, digər. Sair məsələlər. – Şabanın getməyini eşidib sair bikar tamaşaçılar da kənardan yığılmışdılar