f. 1. Hamar, sürüşkən səth üzərində hərəkət etmək. Kirşə buzun üstündən sürüşüb keçdi. 2. Asanlıqla hamar səth üstü ilə hərəkət etmək, irəliləmək
is. bot. Dodaqçiçəklilər fəsiləsindən çoxillik və birillik ot və kolcuqlar
is. Bəzək, zinət, bərbəzək. [Qızların] boyunlarında, başlarında və barmaqlarında qızıl zinət və süs olmazdı
is. bot. İri bənövşəyi, göy və ya sarımtıl gülləri olan bitki və bu bitkinin gülü. Süsəndən, sünbüldən, lalə, nərgizdən; Siyah tellərinə düz, qadan al
“Süsləmək”dən f.is
f. Bəzəmək, zinətləndirmək, bəzək, yaraşıq vermək. Şairləri qanadında bəsləyən; İnsanların həyatını süsləyən; İncə ruhlu mələklərə and olsun
sif. Bəzəkli, zinətli. Xacə Nizamın işarəti və Hacibin toxunması ilə ortadakı pərdə qalxar, son dərəcə parlaq və süslü bir aləm görünər
sif. [fars.] 1. Hərəkət etməyə iqtidarı olmayan, halsız, taqətsiz. Süst düşüb (z.) qalmaq. – [Aslan bəy doktora:] Bədənim elə süstdür ki, bu əl, bu ay
zərf Süst halda, key-key. Süstsüst dolaşmaq
“Süstləşdirmək”dən f.is
f. Süstləşməsinə səbəb olmaq, keyləşdirmək. Bədbin hisslər [Nemətin] bədənini süstləşdirməkdə idi. Çəmənzəminli
“Süstləşmək”dən f.is
f. 1. Hissini, duyğusunu itirmək, sustalmaq, keyimək. Güldəstə birdən-birə süstləşdi. H.Seyidbəyli. 2
is. Hissizlik, kütlük, keylik. Özündə süstlük hiss etmək. – Qar lopa-lopa yağırdı. Gecəki kefdən sonra hər kəsdə bir süstlük vardı
is. bot. Zəhərli ağ südəoxşar şirəsindən təbabətdə və s.-də istifadə edilən ot bitkisi
is. 1. arxit. Binalarda və s. tikililərdə mərmərdən, daşdan və s.-dən düzəldilən hündür dirək. Sarayın bəzəkli sütunları
sif. Sütunu, sütunları olan. Sütunlu eyvan. İttifaqlar Evinin Sütunlu zalı. – Sütunlu binanın içində xüsusi və qaynar bir həyat başlamışdı
sif. 1. Hələ yetişməmiş, tamam dəyməmiş. Sütül qarğıdalı. – Arpanı sütül, buğdanı ötür. (Ata. sözü). Sütül sünbüllər ağır başlarını əyib sanki biçinçi
“Sütüllənmək”dən f.is
f. Təzə-təzə yetişməyə başlamaq, tam yetişməmək, sütül halına gəlmək. Arpa sütüllənib. Qarğıdalı sütüllənir
“Sütülləşmək”dən f.is
bax sütüllənmək
is. Sütül olma, yetişmək üzrə olan taxılın və s.-nin halı. Qarğıdalının sütül mərhələsi. Taxıllar sütüllükdür
zərf köhn. [fars.] Ata və ya başqa heyvana minmiş. Nagah bir süvar peyda oldu. M.F.Axundzadə. Baharın bir belə günlərinin birində əlvan çiçəklərlə bəz
sif. [fars.] Ata minmiş, atlı. // İs. mənasında. Atlı əsgər. [Qartal:] Mən öz odlu qılıncımla yüzə qədər süvarini biçib tökmüşəm… M
is. Atlarda və digər qoşqu heyvanlarında boynun bel sütunu ilə birləşən hissəsi. [Koroğlu] əlini atın süysünündən qoyub sağrısına qədər çəkdi
is. məh. İnsan bədəninin quruluşu; qamət
“Süzələnmək”dən f.is
bax süzülmək 2-ci mənada. Mən istidən qan-tərin içində idim və bir yandan alnımın təri damcı-damcı axırdı və bir yandan da buz… əriyib süzələnirdi
is. [fars.] Sidik yollarına düşmüş qonokokk mikroblarının törətdiyi yoluxucu zöhrəvi xəstəlik; tripper
is. 1. Bir şeyi süzmək üçün ələk və s. alət. Süd süzgəci. Süzgəcdən keçirmək. // Mayeləri və s.-ni lazım olmayan bərk hissəciklərdən, qatışıqlardan və
sif. Yarıaçıq, yarıyumulu. // Nazqəmzəli, nazlı, qəmzəli göz, baxış haqqında. Sallanıb-sallanıb özünü öymə; Elə süzgün (z
is. Suyu süzülərək qatılaşmış qatıq. Tərs kimi qonaqlar da bir torba süzmə qatıqdan başqa bir şey gətirməmişdilər
“Süzmək”dən f.is
f. 1. Mayeni qatışıqdan, xıltdan və s.-dən təmizləmək, saflaşdırmaq üçün süzgəcdən keçirmək. Məhlulu süzmək
“Süzülmək”dən f.is
f. 1. Qatışıqdan, aşqardan və s.-dən təmizlənmək, süzgəcdən keçirilmək. Məhlul süzüldü. Su süzüldü. // Sudan ayrılmaq
f.sif. 1. Süzgəcdən keçirilmiş (keçmiş). Süzülmüş bal. Süzülmüş süd. 2. bax süzgün
is. Süzüləndən sonra qalan qalıq, xılt, torta və s. Süzgəcdəki qalığı sıxıb süzdükdən sonra yeni süzüntü alırlar
cəm Qərbi Gürcüstan əhalisinin bir hissəsini təşkil edən xalq, dağlılar
[rus.] Küçələrdə, yollarda hərəkəti nizama salmaq üçün qırmızı, sarı, yaşıl şüşələri olan elektrik siqnal fanarı
is. [lat.] Eramızdan əvvəl I əsr – eramızın II əsrində yaşamış bir sıra qədim German tayfalarının ümumi adı
[ing. sweater – tərləmək] Başdan geyilən döşübağlı, hündür boyunluqlu toxunma yun köynək – fufayka
Azərbaycan əlifbasının iyirmi altıncı hərfi. bax şe
is. 1. Qoz, fındıq cinsindən qabıqlı meyvə və bu meyvənin ağacı. Şabalıdın çox dadlı, qidalı meyvələrindən və ağaclarının oduncağından geniş surətdə i
sif. Şabalıd rəngində, qəhvəyi. Şabalıdı saç. Şabalıdı saqqal. – Mir Məhəmməd Kərim ağa şabalıdı rəngli, qolsuz əbasını çiynindən endirib ayağa durdu
is. Çoxlu şabalıd ağacı bitən yer, şabalıd meşəsi
is. [fars.] Toy məclislərində oynayanlara xanəndə və çalğıçılar üçün verilən pul. Gənclər oynayanda yoldaşları onların başına kağız pul (əsginas) şaba
[alm.] 1. Ülgü, qəlib. // Hazır məmulatın formasını yoxlamaq üçün alət. 2. məc. Çeynənmiş, bayağı, basmaqəlib
is. Şablon, çeynənmiş, bayağı şeyin halı; adilik, bayağılıq