is. və sif. Sərmayəsi olan, varlı, dövlətli; kapitalist
is. Sərmayə sahibliyi; varlılıq, dövlətlilik. [Mahmud bəy:] Hacı! Belə müsibətlərə bais sərmayə və sərmayəçilikdir
[fars.] bax sərmayəçi
bax sərmayəçilik
“Sərmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyi qurumaq üçün ip və s. üzərinə salmaq. Xalçaları yuyub sərmək. – Qız anasının yuduğu paltarları sərmək üçün dam üstünə çıxmışdı
is. [fars.] Misdən, saxsıdan və s.-dən qayrılmış ağzıgen bir və ya iki dəstəli qab. Sərnic dolu süd. Sərnici yağla doldurmaq
is. [fars.] 1. köhn. Yuxarı başda əyləşən. 2. Müxtəlif nəqliyyat vasitələrində hərəkət edən insanlar
is. [fars.] köhn. Böyük məclisi, toyu və s.-ni idarə edən adam; ayaqüstü. Məclisin sərpayısı. – Toy gecələrini idarə edənə sərpayı deyərdilər
is. köhn. Toyda, məclisdə və s.-də qonaqlara xidmət etmə; ayaqüstü. Məclisdə sərpayılıq etmək
f. Bədəndə yumşaq toxumaların zədələnməsi; yıxılmaq, dartınmaq
is. [fars.] 1. köhn. Baş örtüyü, örtük. Gəncin sərpuşu niqab qarışıq [Beyrəyin] qoltuğunda qaldı. M.Rzaquluzadə
is. [ər.] Yəhər və sair qoşqu ləvazimatı qayırıb satan adam. [Bir kişi:] Yoldaşımın adı Məşədi Səttardır
is. Sərrac işi, sərrac peşəsi, sənəti. Usta Zeynal sərraclıq etməklə külfətini bir tövr dolandırırdı
is. [ər.] 1. Müəyyən faizlə pul dəyişməklə məşğul olan (adam). …Kağızlarını yoxladığım zaman sərrafların yanında yüz min tümən əmanət pul qoyulduğunu
is. Sərraf (1-ci mənada) işi, peşəsi, sənəti. [Hacı Rəcəbəli:] Bu qəzvinli Şeydadır ki, gündüz sərraflıq elər, gecə əyyarlıq
sif. və zərf [fars.] 1. Duz, düzgün, dəqiq, hədəfi düz vuran. Sərrast atıcı. Gülləni sərrast atmaq. – Düşmən dərhal bizim sərrast top atəşimizin altın
zərf Sərrast, düz, birbaşa. [Əsgər:] Hər halda bu top güllələrindən sərrastca gedib zabit qazmasına da düşəni olub
is. 1. Sərrast şeyin halı. 2. Düzgünlük, mütənasiblik (bədəndə), təndürüstlük. …Qızın sifətindəki mərdanə gözəllik, sərrastlığı, …danışığındakı cazibə
sif. [fars.] Ağlını itirmiş, zehni qarışmış, fikri azmış. [Kabla Türbət:] Cənab həkim, mən bu dəli, sərsəm Heydərin atabir, anabir qardaşıyam
“Sərsəmləmək”dən f.is
f. Hər hansı bir səbəbdən ağlını itirmək, gicəlmək, dəli kimi olmaq, zehni qarışmaq. [Şabanın] sərsəmləyən (f
is. Sərsəm hal və vəziyyət və ya sərsəmcəsinə iş, hərəkət; dəlilik, ağılsızlıq. [Musa:] Fəqət ilanı öldürüb də yavrusunu buraxmaq sərsəmlik deyilmi …
is. [ər.] Güclü və soyuq külək
bax dənlik 2-ci mənada
sif. [fars.] 1. İşi-gücü və müəyyən yeri olmayıb orada-burada dolaşan, heç bir işlə məşğul olmayan; avara, veyil
is. Sərsəri adamın halı; avaralıq, veyillik. Sərsərilik etmək
sif. 1. Bərk, möhkəm. Sərt daş. – Bu vaxt yaxında, sərt qayaların dalında insan gülüşləri, külüng və motor səsləri eşidildi
“Sərtləşmək”dən f.is
f. 1. Getdikcə yumşaqlığı, mülayimliyi azalmaq, kəskinləşmək, daha da sərt olmaq, daha da şiddətlənmək, qatılaşmaq
is. 1. Sərt şeyin halı, keyfiyyəti; bərklik, möhkəmlik. Qayanın sərtliyi. 2. məc. Xasiyyətdə tündlük, tündməzaclıq, kəskinlik
is. [fars.] 1. bot. Cənubda bitən iynəyarpaqlı, həmişəyaşıl ağac. Sərv 20-25 metr hündürlükdə, iynəyarpaqlı, həmişəyaşıl ağacdır
sif. və zərf [fars. sər və ər. vəqt] Sayıq, gözüaçıq, ehtiyatlı, ayıq. Sərvaxt olmaq. – [Adilin] hər işində, hətta gülüşündə və zarafatında belə ciddi
is. Sərvaxt olma, ehtiyatlılıq, gözüaçıqlıq, ayıqlıq, sayıqlıq. Sərvaxtlıqdan söhbət gedəndə Paşa bəy bir neçə dəfə Xalıqverdinin adını çəkdi
sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar
is. [fars.] klas. Başçı, rəis, rəhbər. // Məc. mənada. Mən şaham, ey gözəllərin sərvəri; Qurbanam Vaqif tək qul ilən sənə! M
is. [ər.] 1. Var, dövlət. Böyük sərvət və mülk sahibi Hacı Kərim iki gün əvvəl vəfat etmişdi. Çəmənzəminli
f. [ər. sərvət və fars. …dar] Sərvət sahibi olan adam; kapitalist, dövlətli, varlı. Kluba və bələdiyyəyə üzv olmaq sərvətdarlar arasında da böyük bir
“Sərvətlənmək”dən f.is
f. Sərvət sahibi olmaq, sərvətə malik olmaq, sərvətli olmaq; varlanmaq
sif. və is. Sərvəti olan, dövlətli, varlı, sərvətdar. Sərvətli adam. – Ətrafdan həyəcanlı səslər gəlirdi; sərvətlilər qızıllarını basdırırdılar, fəqir
bax sərvboy(lu). Getdi başından, könül, ol sərvqəddin sayəsi; Ağla kim, idbarə təbdil oldu iqbalın sənin
is. Sərv ağacları bitmiş yer, sərv ağacları əkilmiş yer. O səhra ki başdan-başa tikandı, qumdu; Döndü sərin kölgə salan sərvliklərə
is. [fars.] 1. Qaxınc, danlaq, tənə, məzəmmət; başa qaxma. Məmməd bəy Ağabəyimin sərzənişinin mənasını anladı
is. 1. Qulağa gələn, eşidilən səda; eşitmə orqanının qavradığı şey; ün, səda. Uzaqdan səs gəlir. Zurna səsi
is. Qışqırıq, qalmaqal, hay-küy, dava-dalaş səsi, qarışıq, bərk səs. Camaat hamısı dolur içəri, səs-küy düşür