f. 1. Çəkisi azalmaq, ağırlığını itirmək, yüngül olmaq. Arabanın yükü yüngülləşdi. 2. Asanlaşmaq, zəhməti, əziyyəti bir qədər azalmaq, işi azalmaq
f. Ağırlığını azaltmaq, çəkisini azaltmaq, daha yüngül etmək. Yükünü yüngüllətmək
is. 1. “Yüngül”dən mücər. (ağırlıq ziddi). Havanın yüngüllüyü. Paltarın yüngüllüyü. Xasiyyətin yüngüllüyü
bax yüngültəbiət. Yüngülməcaz adam
bax yüngültəbiətlilik
sif. Olduqca yüngül, çox yüngül
sif. Qeyri-ciddi, xasiyyətcə yüngül. Yüngültəbiət adam
is. Xasiyyətcə, təbiətcə qeyri-ciddilik, qeyri-ciddi adamın hal və keyfiyyəti
sif. 1. Bir qədər yüngül. Əl çamadanı boyda, yüngülvari bağlını əlimə aldım. Mir Cəlal. 2. Çətin olmayan, çox mürəkkəb olmayan, çox zəhmət, bilik, bac
sif. Lap yüngül, olduqca yüngül, yox yüngül
is. Çapar, qasid
“Yürümək”dən f.is
bax yerimək. Fəvvarələr atır, axır bulaqlar; Yürüdüyüm yollar parlaq sədəfli. A.Səhhət. Rotşild də başqa zavodların nümayəndələri ilə bərabər yürüməkd
is. 1. İrəliyə doğru hərəkət; yerimə. Ağır karvan yürüşü ilə dalğalanır insanlar; Həm də qızlar-oğlanlar
is. Yürüşdə iştirak edən adam (bax yürüş 4-cü mənada)
“Yürütmək”dən f.is
bax yeritmək 1 və 2-ci mənalarda. Yağılar yurduna yürütsə qoşun; Oğlum, siz onda bir şir kimi qoşun. S
is. Atın başına keçirilən kəm və cilovdan ibarət qoşqu ləvazimatı. Yüyəni atın başına keçirmək. Atın yüyənindən tutmaq
“Yüyənləmək”dən f.is
f. 1. Başına yüyən keçirmək, yüyən taxmaq (atın). Qara, göyxallı atı gül kimi təmizləyib yəhərlədi və yüyənlədi
“Yüyənlənmək”dən f.is
məch. 1. Başına yüyən keçirilmək (taxılmaq). At yüyənlənmişdir. 2. məc. Başqasının tabeliyinə keçmək, başqasından asılı vəziyyətə düşmək
“Yüyənlətmək”dən f.is
icb. Atın başına yüyən taxdırmaq
sif. Başına yüyən vurulmuş, yüyəni olan. Tez yəhərli, yüyənli bir at alıb mindi, … Çənlibelə tərəf yola düşdü
sif. Başına yüyən vurulmamış, yüyəni olmayan. Yüyənsiz at. ◊ Yüyənsiz danışmaq – fikirləşmədən danışmaq
sif. Bərk qaçan; itigedən, qaçağan. [Əhməd tacirbaşı] bir yüyrək at minib, durmagəldim özünü Həsən paşanın yanına çatdırdı
zərf Qaça-qaça, qoşaraq, çaparaq. Yüyürə-yüyürə getmək. – Çiyni yapıncılı çobanın yüyürə-yüyürə gəldiyini görən Səməd Gülgəzi … yarpaqların arasında g
“Yüyürmək”dən f.is. İndi [Lətif] yürüş zamanı düzgün nəfəs alır və yüyürmə sürətini daha da artırırdı
f. Qaçmaq, qoşaraq getmək, bərk getmək, qaça-qaça getmək; qoşmaq. Hara belə yüyürürsən? Uşaqlar yüyürməkdən yoruldu
“Yüyürtmək”dən f.is
icb. Yüyürməyə, qaçmağa, iti getməyə məcbur etmək; çapdırmaq
zərf dan. Yüyürərək, yüyürə-yüyürə, qaçaraq, qaça-qaça, tez, cəld. Düşmən piyadası … yüyürübbə qoşaraq … çalaçuxurlara yığılıb dolur
is. 1. Yeni ayaq tutmağa başlayan uşağın tez və yaxşı yeriməyi öyrənməsi üçün xüsusi quruluşlu arabacıq
1. “Yüyürüşmək”dən f.is. 2. is. Qaçış yarışı. Yüyürüşmədə birincilik qazandı
qarş. Hamı birdən yüyürmək, qaçmaq, yüyürərək gəlmək. Balaca uşaqlar gülər sifətləri ilə biqeyd bağın xiyabanlarında qışqırtı ilə yüyürüşürlər
say 1. Doxsan doqquzdan sonra gələn rəqəm – 100. Yüz manat. Yüz nəfər. Yüz faiz. Yüz addımlıqda. On dəfə on yüz elər
Mürəkkəb sözlərin əvvəlində bir şeyin yüz vahiddən ibarət olduğunu bildirir; məs.: yüzmanatlıq, yüzfaizlik, yüznəfərlik
zərf 1. Hər birinə və ya hər dəfəsinə yüz. Hər yeşiyə yüz-yüz yumurta yığılmışdır. 2. Yüzlərcə, yüzlərlə sayılacaq qədər çox
is. tar. İnqilabdan əvvəl Azərbaycan kəndlərində kənd icması tərəfindən seçilən inzibati vəzifə sahibi
is. tar. Yüzbaşı vəzifəsi, rütbəsi
bax yüz-yüz
dan. bax ishalotu
sif. 1. Yüz il davam etmiş, bir əsrlik. Yüzillik dövr. Yüzillik müharibə. 2. Yüz illiyə həsr edilmiş, yüz ilin tamam olması ilə əlaqədar olan
sif. Bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir. Yüzlərcə adam. Yüzlərcə turist gəlmişdir
1. sif. Yüz vahidlə ölçülən. Yüzlük lampa. 2. is. Yüzmanatlıq kağız pul. [Mərcan bəy:] Paho, nə danışırsan? İki min manat iyirmi dənə yüzlük eləyir
bax yüzlük 2-ci mənada
“Yüz”dən sıra s. Yüzüncü adam. Yüzüncü ev. Yüzüncü vərəqə