[rus.] куьгьн. замазка, замаска (дакӀардин рамкадинни шуьшедин араяр кӀевдай, шир ядайдалай вилик рамкадин тӀеквенриз, цӀалцӀам тушир чкайриз яна цӀал
сущ. замазкачи, замазка ядайди.
гл. 1. замазка ягъун, замазка алтадун, замазкадив кӀевун; 2. пер. рах. гъар гана кӀевун, винел акъуд тавун
məch. замазка яна (алтадна) кӀевнаваз хьун.
icb. замазка ягъиз тун (гун).
[ər.] сущ. замин (заминвал хивез къачудай, заманат гудай кас); zamin olmaq (durmaq) замин хьун (акъвазун), са кардин ва я садан жавабдарвал жуван (вич
[ər. zamin və fars. ...kar] сущ. замин акъвазайди, заминдиз къачурди, жавабдарвал вичин хивез къачур кас
сущ. замин хьунухь, жавабдарвал хивез къачун; заминвал.
сущ. заминвал, замин хьунухь, жавабдарвал хивез къачун, заманат, гарантия.
[rus.] замша (миргин, хпен ва мс. хамуникай расай хъуьтуьл тумаж); // замшадикай цвайи, замшадин (мес
сущ. тюльпандин ранг алай (мес. чит).
[ər.] сущ. бот. тюльпан; sarı zanbaq хъипи тюльпан; // тюльпандин.
гз. бот. тюльпанрин хьтин цуьквер жедай, картуфдиз ухшар дувулар галай гзаф йисарин векь, кул ва я ттар хьтин набататрин десте
ZANQAZARANQ təql. загранг (зенг ва я маса ракь ядамаз ийидай ван).
гл. загранг авун (мес. зенгини).
гл. загранг ийиз тун, загрангдай ван акъудун (мес. къажгъан гатана).
сущ. загранг (зенг ва я мс. металл ядамаз ийидай ван).
[rus.] запонка (перемдин хилера, хиве твадай ракьун ва я кӀарабин кьве кьил галай ва я элчуькьардай кьвечхел дуьгме хьтинди)
прил. запонкаяр квай (мес. перем).
сущ. 1. бедендин бязи органрин къене жедай кьелечӀ перде (мес. япун); 2. бязи емишрин къене жедай кьелечӀ перде (мес
[fars.] клас. 1. ван алаз, зарул-зарул, ккуз-ккуз шехьзавай, цӀурзавай; zar getmək зарул-зарул шехьун, ккуз-ккуз шехьун; // фагъан; 2
zar-zar ağlamaq (zarıldamaq) зарул-зарул шехьун, ван алаз (цӀуриз-цӀуриз) шехьун; ккуз-ккуз шехьун, цӀурун
[ər.] 1. сущ. зарафат; zarafat etmək (eyləmək) зарафат авун, зарафатун; zarafata salmaq зарафатдал вегьин; 2
нареч. зарафатдалди, зарафатдин рекьелди.
нареч. зарафатдалди, зарафатдин рекьелди, зарафат тегьерда (мес. лугьун).
кил. zarafatçı.
кил. zarafatçılıq.
сущ., прил. зарафатчи, зарафат ийиз кӀани, зарафат авунал рикӀ алай (кас).
сущ. зарафатчивал, зарафатчи касдин хесет.
кил. zarafatyana.
f.is. кил. zarafatlaşmaq.
qarş. сада-садахъ галаз зарафат(ар) авун, зарафатарун.
нареч. зарафатсуз, зарафат галачиз; рикӀивайни.
təql. загранг (металлдин затӀар са куьнив ядамаз ийидай ван).
təql. зангъар-зунгъур; кил. zaranq.
zarı-zarı ağlamaq кил. zar-zar (zar-zar ağlamaq).
f.is. кил. zarıldamaq.
гл. 1. суза авун, угь авун, цӀурун (мес. тӀал авай касди); 2. зарул-зарул шехьун, ккуз-ккуз шехьун; цӀугъун (мес
гарш. суза авун, угь авун, цӀурун (гзафбуру санал).
icb. суза ийиз тун (гун), цӀуриз тун (гун), суза авуниз мажбур авун.
нареч. цӀуриз-цӀуриз, шехьиз-шехьиз.
сущ. суза, цӀур, угь.
f.is. кил. zarımaq.
1. кил. zarıldamaq; 2. къув ягъун (мес. типӀре); 3. суза авун, цӀурун, цӀугъун.
сущ. нугъ. гзаф азар чӀугуникди зайиф хьанвай кас.
гл. суза ийиз тун (гун), цӀуриз тун.
[rus.] сущ. 1. шикил чӀугун; 2. чӀугур шикил.
[rus.] застава (девлетдин сергьятдин тайин са чка хуьзвай аскеррин (къаравулрин) десте; гьахьтин аскерар авай чка, пункт)
[ər.] сущ. 1. зат, асул, куьк, несил; zatına bələd olmaq кил. zatını tanımaq; zatını tanımaq эсил-несил чир хьун, тӀур-кур (къен пад) чир хьун, лап хъ