ZARAFATÇI
сущ., прил. зарафатчи, зарафат ийиз кӀани, зарафат авунал рикӀ алай (кас).
1) is. plaisant m ; blagueu//r m, -se f ; loustic m (deyib gülən) ; 2) sif. plaisant, -e ; blague/r, -se ; facétieu//x, -se
Полностью »sif. və is. Zarafat etməyi sevən (adam); hənəkçi, zarafatcıl. Zarafatçı adam. O yaman zarafatçıdır. – [Bağban] həmişə deyən, danışan, gülən, zarafatçı
Полностью »