гл. кӀалам (къелем, тӀур) ягъун (илигун).
icb. нугъ. кӀалам (къелем, тӀур) илигиз тун (гун).
DÖYDÜRTMƏK icb. гатаз тун, гатаз гун.
нареч. гатаз-гатаз, са куьнивди ягъиз-ягъиз; // пер. гужуналди, зуруналди.
сущ. 1. виликра: буьшме, без ва мс. цӀалцӀам къванцел туна кӀарасдин кӀутадивди гатана цӀалцӀамрунин кӀвалах; 2
сущ. кӀаш ядайди, кӀута ядайди.
сущ. хуьс. винел са затӀ гатун патал цӀалцӀам къван.
гл. 1. са затӀуналди ягъун, гатун; илигун (мес. яцарал тӀвал); 2. гатун; гатана дуьзарун, кӀеви авун, кьулу авун, гатана цӀалцӀамарун (мес
1. сущ. къабар; döyənək olmaq къабар хьун (мес. гъилер); 2. прил. гзаф къекъуьникди (кьуьл гуникди, тӀуш гуникди) таптагъ хьанвай чка, кӀеви хьанвай ч
прил. къабар алай (мес. кӀвачер).
сущ. бот. тамара, ламу чкайра экъечӀдай са хъач (векь).
сущ. 1. f.is. кил. döymək; 2. кьурурнавай емишрин гъуьр (порошок); 3. хуьс. нехиш, шикил (цурун, ракьун ва мс
сущ. нугъ. ицӀи емишар гатана ийидай тӀуьн; куьткуьннавай фуни ниси акадарна гъеридал чрай тӀуьн; кап гайи фуни, гатай кӀеребичрин хвехвер акадарна ий
сущ. ашп. гатай як кутур ва я метелжем гатай якӀукай тир аш.
гл. 1. гатун, ягъун (тӀвалуналди, гъиливди ва мс.); qapını döymək рак гатун; 2. гатун, расун, авун; nal döymək лиэнар гатун; 3
сущ. гатай якӀукай чрай кабаб (шиш).
сущ. ашп. гатай як, нахутӀар ва кишмишрикай чранвай тӀуьн.
гл. тажублу авун, пантӀ авун, (кьил) акадарун (какадарун).
гл. вичи-вич квадарун, пагь атӀун, пантӀ хьун, тажублу хьун, (кьил) акахна амукьун, акахьун, какахьун
прич. (кьил) акахьна аламай, вичи-вич квадарнавай, вич-вичел алачир, пагь атӀана амай, пантӀ хьанвай
“döymək”dən məch.; qapı döyülür рак гатазва.
прич. 1. гатанвай (мес. техил); döyülməmiş düyüdən aş olmaz. Ata. sözü гатун тавур дуьгуьдикай аш жедач; 2
сущ. гатун (юг, техил); йигарар; техилар гатадай вахт; taxıl döyümü техил гатун, юг гатун.
1. кил. döyüm; 2. сущ. гатанвай техил.
сущ. техил (юг) гатадай кас; харманчи.
сущ. техилар гатадай касдин кӀвалах, пеше.
icb. рикӀи ягъуниз (рикӀи тади къачуниз) себеб хьун.
1. гл. (рикӀи) ягъун, фад-фад ягъун, гъалаба къачун, тади къачун, гуп-гуп авун (кичӀевиляй, хвешивиляй ва мс
сущ. кӀвалахун, ягъун (рикӀи).
сущ. дяве, ягъунар; женг.
сущ. ягъ-ягъун, къал-къуьл, дяве, кукӀунар, акьунар, элуькьунар.
сущ. женгчи, жергедин аскер.
icb. 1. кукӀурун (мес. гьерер, кӀекер ва мс.); qoç döyüşdürmək гьерер кукӀурун; 2. элуькьарун; yumurta döyüşdürmək какаяр элуькьарун; ** söz döyüşdürm
нареч. кикӀиз-кикӀиз, сада-сад ягъиз-ягъиз (мес. вилик фин).
прич. 1. кикӀидай (мес. гьер, кӀекӀ); 2. дяве ийидай, женг тухудай.
прил. 1. кикӀидай; дяве авунал рикӀ алай, дявекар (мес. кас); döyüşkən qoç кикӀидай гьер; 2. пер. женг тухудай, кичӀевал течир , рикӀ (жигар) авай, жу
сущ. зоол. кӀезрияр (аквариумра ва ширин ятара яшамиш жедай гъвечӀи гъетер).
сущ. 1. кукӀун, дявекарвал; 2. пер. женгчивал, жуьрэтлувал.
прил. дяве ийидайдалай виликан (мес. гьазурвилер).
гл. 1. кукӀун, дяве авун, сада-сад ягъун; 2. элуькьун, кукӀун (мес. кӀекер); 3. пер. дяве тухун, женг тухун, женг чӀугун
нареч. дяве тавуна, женг чӀугун тавуна, кукӀун галачиз; динж рекьелди.
гл. 1. эхун, эхи авун, дурум гун, таб гъун; сабур авун, сабурун; ağrıya dözmək тӀалдиз эхун; 2. рази хьун, кьабулна акъвазун, рехъ гун, эхун
прил. эхиз тежер (мес. чимивал, везият).
сущ. эхиз тежервал, эхиз тахьун, эхиз тежер везият (гьал).
сущ. эхун, эхи; эхиз хьунин, жувавай жув хуьз хьунин алакьун; сабур авун, дурум гун, таб гъун; сабур, сабурлувал, кӀевивал, мягькемвал, дурум
прил. эхи ийидай, эхдай; сабурлу, дурумлу, кӀеви, мягькем.
сущ. эхун; эхунин, таб гъунин алакьун; кӀевивал, мягькемвал, дурумлувал, сабурлувал.
прил. эхунин алакьун авачир; сабурсуз, дурумсуз.
сущ. эхунин алакьун авачир гьал; бедендиз ва руьгьдиз мягькем туширвал, дурумсузвал.
кил. dözüm.