DÖYMƏK

гл. 1. гатун, ягъун (тӀвалуналди, гъиливди ва мс.); qapını döymək рак гатун; 2. гатун, расун, авун; nal döymək лиэнар гатун; 3. нугъ. акьун, эля хьун, гатун (мес. лепейри къванер); 4. гатун; куьлуь авун, регъуьн (мес. истивут); ət döymək як гатун; 5. пер. кӀаник кутун, магълуб авун, кукӀварун, кӀудун (мес. душман); 6. ягъун; çiçək döymək цӀегьер ягъун; 7. нугъ. рах. авун (мес. къиметдин дяве); 8. ара датӀана ягъун, гуьлле гун, гуьллейрин, тупарин, бомбайрин хура ттун; ** ayaq döymək кил. ayaq; boğaz(a) döymək кил. boğaz; daban döymək кил. daban; xırman döymək кил. xırman; yol döymək кил. yol.