[fr. əsli yun.] 1. сущ. энциклопедия; къамус; ** canlı ensiklopediya ччан алай энциклопедия (гьар са куьникай малумат авай, гьар са малумат къачуз жед
кил. ensiklopedist 2).
прил. гьяркьуьвал тӀимил авай, гуьтӀуь, дар, сал (мес. куьче).
məch. гьяркьуьвал тӀимиларнаваз хьун, гуьтӀуь (дар, сал) авунваз хьун.
гл. гьяркьуьвал тӀимиларун, гуьтӀуь авун, дар авун, сал авун.
гл. гьяркьуьвал тӀимил хьун, гуьтӀуь хьун, дар хьун, сал хьун.
сущ. гьяркьуьвал авачир ва я тӀимил авай затӀунин гьал; гуьтӀуьвал, дарвал, салвал (гьяркьуьвал жигьетдай)
[yun.] энтомология (зоологиядин пепейрикай-гьашаратрикай рахадай хел).
[yun.] прил. энтомологиядиз талукь; энтомологиядин.
[yun. entoma-həşəratlar və logos-elm] энтомолог (энтомологиядин специалист).
[yun. eos-şəfəq və lithos-daş] археол. эолит (1. къванцин девирдин, лап къадим сифтегьан къванцин алатар расдай ва абур кӀвалахардай куьгьне девир; 2
[yun.] эпидемиология (медицинадин, галукьдай азарар чукӀунин себебар чирдай ва абурун вилик пад кьунин къайдайрикай рахадай хел)
[yun.] эпидемиолог (эпидемиологиядин специалист).
[yun.] мед. эпидемия (гзаф чкайра гьатнавай галукьдай азар; тӀегъуьн; // пер. гзаф фад ва генгдаказ чкӀидай затӀунин гьакъинда); tif epidemiyası тифди
[yun.] сущ эпик (эпик эсеррин автор).
[yun.] прил. эпик (эпический); эпосдиз талукь тир, эпосдин кьетӀенвал авай.
[yun.] лит. эпика (эпик эсерар).
сущ. эпиквал (эпик хсусиятда хьунухь, кил. epik).
[yun.] мед. эпикриз (азарлувилихъ галаз алакъадар эхиримжи нетижа, къарар).
[yun. epigraphe-yazı] эпиграф (1. гуьмбетдин винел алай кхьинар (къадим грекрин); 2. лит. эсердин ва я адан паярин кьиле авторди эцигдай масанай къачу
[yun.] эпиграфика (эпиграфрин гьакъиндай илим).
[yun. epigramma-yazı] эпиграмма (1. къадим грекрин: гуьмбетрин, сурун къванерин, дараматрин, бахшишрин ва мс
[yun. epilepsia-özündən getmə] мед. эпилепсия (вахт-вахтунда ва садлагьана чӀур жедай, вич-вичелай фидай азар)
[yun.] эпилептик (эпилепсия азар квайди).
[yun.] эпилог (эдеби эсерда: геройрин гуьгъуьнин кьисметдикай хабар гудай эхиримжи кьил; // операдин эхиримжи перде; // эхир, нетижа)
[yun. epi-üstündə, yanında və lat. sentr-mərkəz] эпицентр (зурзалагдин юкь (меркез); ччилин зурзалаг арадал атай чкадин дуьз винел аватзавай пай)
[yun.] лит. эпитет (метафорадин са жуьре яз, са гафунин таъсирлувал, мана гужлу авун патал алава ийидай гаф)
[yun. epeisodion-əlavə] эпизод (1. вакъиа, агьвалат. 2. лит. художественный эсердин вичихъ са кьадар кьилдивал авай, са кьадар акьалтӀай метлеб квай с
[yun.] эпос, дастан.
“R” хафунин тӀвар.
нареч. фад-геж.
[lat.] эра (1. йисарин гьисаб вичелай авалзавай вахт, тарихдин эвел; yeni era цӀийи эра (Иса дидедиз хьайидалай инихъ гьисабзавай тарих); 2
кил. ermək.
[yun. erythros-qırmızı və kytos-hüceyrə] гз. физиол. эритроцитар (яру ивидин шарикар).
сущ. кьун, эркек цӀегь, теке.
прил. эркек (1. эркек жинсиниз махсус тир; erkək at эркек балкӀан, айгъур; erkək arı эркек чӀиж, тарагул; 2
1. прил. эркекдин хьтин, итимдин хьтин, мерд; 2. нареч. эркек хьиз, мерддаказ.
сущ, бот. набататрин цуькверин эркек тухумрин тӀвар.
гл. нугъ. 1. эркек хьун, чӀехи хьана ван яцӀу хьун, агакьун (гада аял); 2. атӀудай вахт алатуникди кубут хьун, кӀеви хьун, акьахун (набататар)
1. кил. erkəkləşmək; 2. эркек хьун, итим хьун, чӀехи хьун.
гл. 1. эркек хьун, итимдин хесетар кьун, итим хьиз хьун (дишегьли); 2. пер. рах. векъи хьун, кубут хьун
сущ. 1. эркеквал, эркек инсан ва я гьайвандин гьал; 2. яшар хьун, чӀехи хьун, агакьун (гада аял); 3. рах
нареч. 1. экуьнахъ фад, экуьнен яралай; erkən durmaq экуьнахъ фад къарагъун; 2. фад, вахт тахьанамаз, вахтундилай вилик
[yun.] физ. эрг (кӀвалах ва энергия алцумунин тек).
гл. агакьун (мес. мензилдив); muradına ermək мураддихъ агакьун.
сущ. эрмени (халкь); erməni dili эрмени чӀал.
прил., нареч. эрмени чӀалал.
[yun.] прил. эротикадиз талукь, эротика квай; ашервилин гьиссер квай (мес. шиир).
[yun.] эротика (ашкъидин, кӀан хьунин, ашервилин гьисс ва адаз авай майилвал, гьевес).
[yun.] эротизм (ашкъидиз, кӀан хьуниз, ашервилиз авай кьадарсуз гьевес, майилвал).