əhədi kəsilmək (üzülmək) аман атӀун, гзаф галатун, такьатдай аватун, агалхьун; əhədini kəsmək (üzmək) а) кӀнув атӀун, тӀакь атӀун, гзаф галудун, кӀеви
[ər.] сущ. метлеблувал, кьетӀенвал, къиметлувал, метлеб; роль, къимет; // əhəmiyyət qazanmaq (kəsb etmək) метлеблувал аваз хьун, дикъет желб авун, наз
прил. еке метлеб авай; кьетӀен.
сущ. метлеблувал, метлеб; кьетӀенвал.
прил. еке метлеб авачир, гьич са къиметни авачир, лап гъвечӀи, жизви.
сущ. метлебсузвал, къиметсузвал, жизвивал.
[fars.] сущ. эгьенг, киреж; // эгьенгдин, киреждин (мес. къван); // əhəng kürəsi киреждин куьре, киреж кудай пич (куьре)
сущ. кирежчи; киреж кудай (ва я маса гудай) кас.
сущ. киреждин къван.
гл. 1. киреж ягъун, киреждай асунун; 2. киреж вегьин (ягъун, акадарун).
məch. 1. киреж янваз хьун, киреждай асуннаваз хьун; 2. киреж акадарнаваз хьун.
гл. киреж хьун, киреждиз элкъуьн, киреждин къванциз элкъуьн.
icb. киреж ягъиз тун (гун), киреждай асуниз тун.
прил. 1. киреж квай, киреж галай, киреж акахьнавай; 2. киреж алай, киреждай асуннавай (мес. цал); 3. киреж алай, киреждай кьацӀанвай
сущ. нугъ. киреж квай яд.
сущ. кирежчи, киреж маса гудай кас.
сущ. кирежчи, киреж кудай кас (устӀар).
[ər. “hökm” söz. cəmi] сущ. эгькам (1. гьи хьайитӀани са диндин учениедин ва теориядин дегиш тежер асас къайдаяр, гьукумар; 2
нареч. эгькам хьиз, эгькамдин тегьерда, са затӀунин дуьз ва чӀуру пад фагьум тавуна; субутсуз-делилсуз, къетӀидаказ
сущ. гьар са затӀ эгькам хьиз кьабулдай ва масабуруни кьабулун патал алахъдай кас.
сущ. кит. гьар са затӀ эгькам хьиз кьабулун; кьуру эгькамралди бинеламишнавай кардин дуьз ва чӀуру пад фагьум тавур фикир
гл. эгькамдин гьалда ттун (кил. əhkam).
[ər.] сущ. эгьли (1. куьгьн. иеси, малик, сагьиб, авайди; dərd əhli (əhli-dərd) дерт эгьли, дерт авай кас; sərvət əhli девлетар авайди, варлуди; // əh
[ər.] прил. 1. гъилив вердиш (хьанвай, авунвай); гъилин; 2. пис-хъсан акунвай (кьилел атанвай), акур, гъавурда акьадай
кил. əhliləşmək.
прич. гъилив вердишнавай (мес. сев).
гл. 1. гъилив вердишун, жував (вичив) вердишун; авхарун (вагьши гьайван); 2. пер. вердишарун, вердишун, чирун (инсанрихъ галаз акахьиз, авсият хуьз)
гл. 1. гъилив (жував) вердиш хьун (вагьши гьайван); 2. пер. зар. инсанрихъ галаз акахьун, авсият хьуьз чир хьун; вичи-вич тухудай къайда чир хьун
прич. гъилив вердиш хьанвай (мес. лавар).
[ər.] сущ. 1. ихтияр, ихтибарвал, лайихлувал, гуж; 2. гъилив вердишун, гъилик куткурун.
[ər.] кил. axmaq.
[ər.] прил. клас. яру, эгьмер, агьмар; ** hilal əhmər кил. hilal.
[ər.] сущ. 1. геом. куьгьн. пирамида; 2. ист. пирамида (къадим Египетда фиръаванрин мумияламишнавай мийитар хуьдай, кӀан гьяркьуь ва кӀукӀ шуькӀуь кӀа
прил. пирамидадиз ухшар, пирамидадин кӀалуб авай.
[fars.] сущ. 1. Зардушт (Зороастр) динда; шердин аллагь, шердин ва зулматдин лишан; 2. пер. шер (пис) къуваяр
[ər.] межд. 1. баркалла! аферин!; əhsən demək (oxumaq) баркалла лугьун, аферин лугьун, тарифун, бегенмиш хьун; 2
[ər. ”hal” söz. cəmi] сущ. агьвал (1. кефи, кеф, гьал; 2. ери, гьал, везият; // сагъламвал; 3. дуланажагъ; пул, мал, девлет); ** əhval sormaq (soruşma
сущ. 1. гьалар; руьгьдин гьал (везият); 2. са касдин ва я кӀватӀалдин, жемиятдин фикир, гьиссер.
[ər.] сущ. агьвалат, кьиса (хьана алатнавай, туьш хьайи, кьилел атай крар).
qarş. сада-садан кеф-гьал (гьалар) жузун (хабар кьун); жузун-качузун авун; сада-садаз салам гун.
прил. рах. 1. хъсан хесетар авай, хуш къилихдин, лугьуз-хъуьредай, верцӀи мез авай, ширин ихтилатар гвай; 2
[ər.] сущ. клас. 1. ччан гъун, дири авун; ччан атун, дири хъхьун; 2. пер. цӀийи уьмуьр хгун, ччан хкун, рас хъувун; арадал гъун; // əhya etmək цӀийи у
рах. айгьана, эгер, нагагь, кар я.
[ər. “xəbər” söz. cəmi] сущ. 1. хабарар, малумат; 2. хабарар (виликра бязи газетрин тӀвар).
[ər.] сущ. клас. 1. стха; 2. əxilər ист. юкьван виш йисара ГъвечӀи Азияда ва тӀимил пай Азербайжанда арадал атай “Зегьметдин Стхавал” лугьудай кӀватӀа
[ər.] сущ. ахлакь; // ахлакьдин (мес. нормаяр).
[ər.] прил. ахлакьдиз талукь тир; ахлакьдин.
[ər.] сущ. куьгьн. ахлакьдин илим; ахлакьдикай бягьс ийидай илим.
прил. ахлакьлу; тербиялу (мес. аял).