[ər. hökm və fars. ...fərma] сущ. гьукум гьалун, гьукумран хьунухь; hökmfərma olmaq а) гьукум гьалун, гьукумран хьун; б) пер
[ər.] прил. 1. гьукум гвай, эмир ийидай (хьтин), буйругъ ийидай (хьтин), уьтквем (мес. ван, гафар); 2
[ər. hökm və fars. ...ran] 1. сущ. гьукумдар, диктатор; 2. кил. hökmfərma; 3. кил. hökmlü 1).
сущ. 1. гьакимвал, диктатура; // hökmranlıq etmək а) гьакимвал авун, гьукуматдин кьиле акъвазун; б) пер
[ər.] сущ. гьукумат; // гьукуматдин.
сущ. са уьлкведа гьукумат авачир акахьай везият (гьал); гьакимсузвал, кьил алачирвал, анархия.
нареч. ван алаз, кӀеви ванцелди, рикӀ къекъягъиз, рикӀ хъуткьуниз (шехьунин гьакъинда).
гл. кӀевиз (ван алаз) шехьун, рикӀ къекъягъиз (рикӀ хъуткьуниз) кӀевиз шехьун.
сущ. кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къекъягъиз) шедамаз акъатдай ван; hönkürtü vurmaq (qoparmaq) кӀевиз (ван алаз, рикӀ хъуткьуниз, рикӀ къек
qarş. кӀевиз (ван алаз) шехьун, ван-ванце туна шехьун (гзафбур санал).
icb. 1. храз тун, храз гун (мес. киф, жугъун); 2. эцигиз тун, эцигиз гун (мес. цал).
сущ. 1. эцигунин къайда (кӀвалах); эцигун (цал ва мс.); эцигнавай цал, жугъун, чапар ва мс.; 2. хранвай затӀ (гъаларив, нацӀарив, тӀваларив ва мс
1. f. is. кил. hörmək; 2. прил. храна раснавай; хранвай, храй (мес. жугъун, кутӀал); 3. кил. hörük 3)
гл. 1. эцигун (мес. цал); // цлан къене ттуна (кутуна) кӀевун, чуьнуьхарун (мес. тфенг ва мс.); 2. хурун (мес
[ər.] сущ. 1. гьуьрмет; // hörmət bəsləmək гьуьрмет авун, гьуьрмет хуьн; hörmət etmək (göstərmək, qoymaq) гьуьрмет авун а) гьуьрмет эцигун, гьисаба кь
сущ. гьуьрметлувал, гьуьрметлу касдин хесет; гьуьрмет авун.
HÖRMƏTCİL прил. гьуьрмет ийидай, гьуьрмет авай, гьуьрметлу.
[ər.] нареч. клас. гьуьрметдин лишан яз, гьуьрмет авуна, гьуьрметдивди.
[ər. hörmət və fars. ...kar] прил. гьуьрмет къалурдай, гьуьрметлу; гьуьрмет ийидай.
кил. hörmətcillik.
прил. гьуьрмет авай, гьуьрметлу, гьуьрметдиз лайих тир; азиз, сейли, играми.
прил. гьуьрметсуз (1. эдебсуз, тербиясуз, тачӀакь, харчи, векъи (мес. рафтар, гаф); 2. хатурсуз, гьуьрмет амачир, гьуьрметдай (ихтибардай) аватнавай,
сущ. гьуьрметсузвал, хатурсузвал, эдебсузвал, тербиясузвал, векъивал.
сущ. 1. киф, цӀвал (хранвай дишегьлидин чӀарар); hörük etmək киф (цӀвал) авун, хурун (чӀарар киф хьиз, цӀвал хьиз); 2
гл. 1. киф (цӀвал) авун, хурун (чӀарар киф хьиз, цӀвал хьиз); 2. цӀилина ягъун, чӀилина ягъун, хкуна ягъун (балкӀан, ккал ва мс
прич. цӀилина янвай, чӀилина янвай, цӀилина авай (мес. дана).
прил. 1. киф (цӀвал) авай, чӀарар киф (цӀвал) хьиз хранвай; 2. цӀилина янвай, чӀилина янвай, цӀилина авай (мес
məch. 1. эцигнаваз хьун, эцигун (къванцикай, керпичдикай); 2. храна авунваз хьун, хранваз хьун (мес. куткун)
прич. 1. эцигнавай (мес. цал); 2. кил. hörmə 2); 3. киф (цӀвал) авунвай, киф (цӀвал) хьиз хранвай (мес
сущ, зоол. хушракан, шахпепе, хашпепе; // хушракандин; hörümçək toru хушракандин муг, хашрамуг.
гл. 1. тӀушунун, тупӀаривди кьаз чуькьуьн; массаж авун; 2. шуьткьуьрун, гъиле кьуна (кӀватӀна, чуькьвена) шуьткьуьрун (мес
[ər.] сущ. кичӀ, кичӀевал, дегьшет; hövl eləmək (etmək) кичӀ акатун, гзаф кичӀе хьун, дегьшетдиз атун; hövl götürmək рах
кил. hövlnak.
[ər. hövl və fars. ...nak] нареч. кичӀ кваз, кичӀевал акатна, кичӀе хьана; къудгъунна (мес. къарагъун)
[ər. hövsələ–çinədan] сущ. сабур, эхи, эхун; ** hövsələdən çıxmaq кил. hövsələsi daralmaq; hövsələsi çatmamaq кил
прил. сабур авай, сабурлу, эхдай.
сущ. сабурлувал, сабур авай касдин хесет, сабурлу хьунухь; эхун.
кил. hövsəmək.
прил. сабурсуз, сабур авачир, эхи тежер; фад дарих жедай; hövsələsiz adam сабурсуз кас.
сущ. сабурсузвал, сабурсуз касдин хесет; эхиз тахьун.
гл. кьечӀин (къуьл, дуьгуь ва мс. михьун патал синида, ккурана ва мс. ттуна цавуз вегьиз-хкьун).
сущ. 1. къуьл (дуьгуь) кьечӀедай къаб, ккур, сини ва мс.; 2. кьечӀеяр, ричӀинар (кьечӀедамаз къуьлуькай, дуьгуьдикай ва мс
[ər.] сущ. расай (тӀебии тушир) чӀехи вир; гъвечӀи дарья.
[ər.] сущ. 1. геогр. хилерни галаз санал вацӀу кьунвай кьван чка; вацӀун гьуьлуьк, вирик акахьзавай чка; 2
прил. са кьадар ламу, ицӀивал кумай, таб чӀугунвай, таб (техил, векь); qurunun oduna höyüş də yanar кьурайдахъ галаз ицӀидини куда (л
гл. таб чӀугун, таб хьун, ламу хьун.
[ər.] сущ. 1. марф къвадамаз цин винел акьалтдай куркурар; 2. куьгьн. каф.
сущ. бот. шефтели, гугъри; хъипи шефтели.
[lat.] гуманист (1. гуманизмдин терефдар; 2. инсанвал авай (квай), инсан кӀани кас).
прил. инсанвилин, инсан кӀанивилин, инсандин хьтин.