HÖVL
\[ər.\] сущ. кичӀ, кичӀевал, дегьшет; hövl eləmək (etmək) кичӀ акатун, гзаф кичӀе хьун, дегьшетдиз атун; hövl götürmək рах. кил. hövl eləmək (etmək).
сущ. устар. страх (состояние сильной тревоги, беспокойства, душевного смятения перед какой-л. опасностью, бедой и т
Полностью »is. [ər.] Qorxu, dəhşət, vahimə. [Şahmar] hövl içində həyət qapısına doğru addımladı. B.Bayramov. □ Hövl eləmək (etmək) – qorxmaq, dəhşətə gəlmək, dəh
Полностью »