кил. kərə 2).
кил. kərdi¹.
сущ. лак (чичӀегрин, кӀешнишдин ва мс.); kərdiləri sulamaq лакариз яд гун.
сущ. бот. шефтелидин сорт.
нугъ. 1. сущ. муханни къуьлуьн акахьай; 2. прил. акахьай (мес. кар); кьил-тум авачир (мес. гаф).
сущ. дуьдгъвер (цӀурур тавунвай кварцин гъери, шит гъери); inək kərəsi калин дуьдгъвер.
прил. 1. кере (япар куьруь); kərə qoyun кере хеб; 2. айгь. кьил михьиз кьунвай (итим, гада).
[ər.] нареч. -ра; -ни; сефер; bir kərə getmək садра (са сефер) фин; // bir kərə садрани, гьич.
сущ. елкен алай луьткве (са шумуд кас акьахдай).
сущ. нугъ. луьтквечи (кил. kərəci).
сущ. нугъ. луьтквечивал, луьтквечидин кӀвалах, пеше.
[ər.] сущ. куьгьн. мергьямет, регьим; kərəm et (qıl) а) регьим ая, мергьямет ая; б) це, вахце; kərəm sahibi (əhli) куьгьн
рах. нугъ. кил. kərə³.
сущ. муз. кереми (Азербайжандин ашукь гьавайрикай садан тӀвар).
прил. регьимлу, мергьяметлу, инсафлу.
сущ. регьимлувал, мергьяметлувал, жумартвал.
прил. регьимсуз, инсафсуз, мергьяметсуз.
сущ. нугъ. гъвар, яцӀу кӀарас, ири кӀанчӀ (аладар тавунвай); kərənə dönmək гъвар хьиз хьун, дакӀун (мес
[fars.] сущ. куьгьн. 1. труба (яргъи зуьрне хьтин музыкадин алат); 2. гум ялдай турба, къаргъу, гурмагъ
кил. dəryaz.
сущ. дергесчи, дергесдал векь ядай кас; маргъухъан.
сущ. дергесчивал, дергесчидин кӀвалах, пеше; маргъухъанвал.
кил. dəryazlamaq.
кил. dəryazlanmaq.
сущ. векь ядамаз гьар тилитда дергесди атӀудай (дергесдин сивиз къведай) кьадар (векь); дергесдин; bir kərəntilik ot са дергесдин векь
сущ. (х.м.) 1. демек (хперин цура кӀелер ягъун патал ччара авунвай кьилди чка); 2. кил. arxac.
сущ. бот. сельдерей.
кил. kərə¹.
[fars.] сущ. зоол. носорог (тӀишел гунгар хьтин сад ва я кьве карч жедай зурба гьайван); // носорогдин (мес
[ər.] прил. керим (регьимлу, мергьяметлу, инсафлу, чӀехи, жумарт, заха манада Аллагьдин сифетрикай сад); Allah kərimdir Аллагь керим я
сущ. керимвал, регьимлувал, мергьяметлувал; регьим, мергьямет.
сущ. харратдин алат.
сущ. зоол. ширин ятара яшамиш жедай, бала хадай са гъед.
[fars.] сущ. зоол. гриф (кил. keçələkərkəs).
сущ. керки (кӀарас винелай аладардай алат).
гл. керкидив аладарун, керкидай акъудун, керкидив ягъун (кӀарасдин винел пад).
məch. керкидив аладарнаваз хьун (мес. кӀарас).
сущ. зоол. гъвечӀи шангъар къуш; кард, тарлан, къизилкъуш.
сущ. капа, купӀ; гимре (кил. gərmə²).
сущ. 1. керпич; kərpic kəsmək керпичар атӀун; qırmızı kərpic яру керпич (чрай керпич); // керпичрикай эцигай, керпичдин; керпичрин (мес
прил. керпичрин арадин, эцигунардамаз керпичрин арада тадай, хуьдай (мес. ара, мензил).
сущ. керпичар вегьидайди (вугудайди), керпиччи (цал эцигзавай устӀардив-макьрагдив керпичар вугудай, агъадай виниз керпичар вегьидай фяле)
сущ. хуьс. цлал керпичар эцигунин (сад-садав кьаз гунин) къайда.
сущ. 1. керпиччи, керпичар атӀудайди; 2. кил. kərpicatan.
сущ. керпиччивал, керпиччидин сенят, пеше.
сущ. керпичхана, керпичар атӀудай (гьазурдай чка); керпичрин кархана.
прил. 1. чрай керпичдин ранг алай; яру (мес. парча); 2. керпич хьтин, керпичдин кӀалуб авай (мес. къван); 3
прил., сущ. керпичар атӀудай (кас, фяле).
прил. керпичар кьурурдай.
прил. керпичдикай эцигай, керпич ттур, керпич авай (мес. куьче).