кил. kələkbaz.
кил. kələkbazlıq.
сущ. нугъ. булама.
гл. рах. гьилле атун, алцурарун.
1. прил. гьилле галачир, ттаб галачир, дуьз; 2. нареч. гьилле галачиз.
сущ. келем; dəniz kələmi бот. гьуьлуьн келем; gül kələm бот. келемдин цуькведиз ухшар са жуьре; // келемдин (мес
[ər. kəlimat-“kəlmə” söz. cəmi] гафар.
прил. рах. келем хьтин еке, элкъвей кьил квай (мес. кас).
сущ. келемдин дулма.
сущ. зоол. цӀарах (келемриз зарар гудай пӀаркӀв хьтин са пепе).
сущ. келемар цанвай чка, келемлух.
сущ. къадим. келентар (шегьердин административный крариз килигдай кас, къуллугъчи).
сущ. ист. 1. келентарвал, келентардин кӀвалах, везифа; 2. келентарди идара ийизвай чка.
сущ. зоол. зурба хурлинкӀ, чурчул (къван-раг авай чкайра яшамиш жедай ири хурлинкӀдин са жуьре).
[fars.] сущ. бегьем дигмиш тахьанвай хелер, гатун хали; // хелердин хам къацу хьтин, як кӀеви са жуьре
кил. kilsə.
прил. рах. кьилди, азад; вич-вичин ихтиярда авай; // нареч. вичин рикӀиз кӀанивал.
[fars.] сущ. 1. кьил, келле; кьилин кукӀуш, кичегь; kəllə vurmaq кьилив ягъун; // кьилин, келледин (мес
[fars.] сущ. келлечарх (нафтӀадин буругъра).
сущ. рах. 1. келлечархунал кӀвалахдай фяле; 2. гзаф кьакьан чкайра кӀвалахиз алакьдай фяле, устӀар.
прил. 1. махарик квай вил(ер) келледа авай аждагьан, дев, балкӀан, кускафтар ва мс.; 2. пер. фад хъел къведай, фад вич-вичяй акъатдай, кьантӀар мукьва
сущ. рах. фад хъел къведай касдин хесет; хъел атун.
гл. 1. кьилив (келледив) ягъун, кьилер сад-садаз ягъиз кукӀун; 2. пер. кьасухдай инжиклу авун.
1. qarş. сада-сад келлейрив ягъун, кьил-кьилиз ягъун, кьилер сада-садаз ягъиз кукӀун; 2. кил. kəllələmək 2)
прил. рах. зар. кьил авай, акьуллу.
сущ. 1. рамкадин вини кьилер галкӀурдай куьруь кӀарас, къилин кӀарас; 2. са затӀунин вини кьил, вини пай; кьил; 3
нареч. 1. кьилихъди; кьилинбацар; кукухъ(ди), терсина; stəkanı kəlləmayallaq qoymaq истикан кукухъ эцигун; kəlləmayallaq aşmaq (gəlmək) кьилихъди фин
[fars.] сущ. 1. кьил-кӀвач, кьилни кӀвачер (хпен, цӀегьрен); 2. ашп. гьабурукай чрай жими хуьрек.
kəlləbəkəllə gəlmək кил. kəllə (kəllə-kəlləyə gəlmək).
[ər.] сущ. гаф; келима; ибара; kəlmə(si)-kəlməsinə кил. kəlməbəkəlmə; kəlmə(yi)-şəhadət (lailahə illəllah, Məhəmmədün-rəsullüllah) дин
нареч. гаф-гаф, гафба-гаф, гьар гаф чарадаказ (мес. гафладун, лугьун, рахун).
нареч. гафун кьилиз; фад-фад.
нареч. гафба-гаф, гаф-гаф, сад-сад, гафаралди (мес. кӀелун, кхьин).
прил. ...гафунин, ...гафуникай ибарат тир; beş kəlməlik məktub вад гафунин ччар.
сущ. нугъ. ири къамбук (кесек), кӀамбур, сант (накьвадин).
прил. нугъ. ири къамбукар (кесекар) авай, кӀамбурар (сантар) авай.
сущ. къенердин ракьар (кьенердин балкӀандин сиве твадай пай, ракь).
[fars.] прил., нареч. 1. тӀимил; кими; эксик; kəm etmək (qılmaq) куьгьн. тӀимил авун, тӀимиларун, кими авун, эксикарун; kəm gəlmək эксик атун, эксик х
[fars.] рах. 1. са пешеда, са кар ийидамаз лазим къведай алатар-зереъатар (санал); 2. яракь, яракьар
[fars.] нареч. тӀимил-тӀимил, яваш-яваш, аста-аста.
[fars. kəm və ər. kəsr] сущ. кими (агакь тийизвай) жигьет, нукьсан, рехне; кимивал; // прил. кими, агакь тийивай (мес
прил. кимивилер авай (квай), нукьсанар авай (квай).
[fars. kəm və ər. əql.] прил. акьулдикай кими, акьул тӀимил авай, акьулдиз кьери, акьулдикай зайиф.
сущ. акьулдикай кимивал (кьеривал), акьулдин тӀимилвал; кӀамайвал, кимивал.
кил. kamal; // kəmali-diqqətlə там дикъетдивди, акьалтӀай дережа дикъетдивди; kəmali-qayda ilə вичин къайдада, тамамвилелди
кил. kamalınca.
кил. kaman.
кил. kamandar.
[fars.] прил, куьгьн. ужуз, мас (къимет) авачир, багьа тушир, тӀимил къиметдин (мес. ппек).
[fars.] прил. бахт авачир, бахтсуз.