[ər.] сущ. хиял (1. фикирда амай (авай, фикирдиз къведай) шикил, хъен ва мс.; хиялдиз, фикирдиз къведай затӀар; хиялар; 2
[ər. “xəyalət” söz. cəmi] сущ. 1. асулдай вич авачир, фикирдиз (хиялдиз) хъведай затӀунин хъен; гьакъикъатда авачир, фикирдиз (хиялдиз) къведай, вилер
кил. xəyalpərəst.
кил. xəyalpərəstlik.
нареч. хиялдай, фикирдай, рикӀяй.
[ər.] кил. xəyal 1).
прил. 1. хиял ийизвай, хиялдиз гъизвай, гьакъикъи тушир; хиялда авай, хиялда кьунвай, рикӀе (фикирда) авай; 2
гл. хиялри (фикирди) тухун, хиялрик акатун, алатна фейи затӀар вилерикай карагарун; фикирун, хияларун
[ər. xəyal və fars. ...pərəst] сущ., прил. хиялперес, хиялар авунал рикӀ алай (кас).
сущ. хиялпересвал.
[ər. xəyal və fars. ...pərvər] кил. xəyalpərəst.
сущ. гьакъикъатда авачиз анжах хиялда жедай затӀ, жуван хиялдив туькӀуьрнавайди; кьиле фин мумкин тушир хиял, мурад; ттаб, фантазия
[ər.] сущ. хиянат (1. хаинвал, ихтибарсузвал; хиянатвал авун, маса гун; xəyanət etmək (eləmək) хиянат авун, хаинвал авун; 2
сущ., прил. хиянаткар, хаин.
сущ. хиянаткарвал, хиянат авун.
[ər. xəyanət və fars. ...kar] прил. хиянаткар; хаин, маса гудай, ихтибарсуз.
сущ. хиянаткарвал, хиянат авун, хаинвал авун; хаинвал.
[ər.] сущ. куьгьн. пекер цвадай устӀар, дерзи.
сущ. 1. хаз, хам; dovşan xəzi къуьрен хаз; 2. чӀар, йис (хаз алай гьайванрин); 3. хаздикай цвайи, хаздин (мес
[fars.] сущ. 1. пеш авахьун, пеш авадарун; пеш авахьдай вахт; зул; 2. пер. жегьилвилин девир алатай вахт
сущ. хаз (хам) гьазурдай устӀар.
сущ. 1. хъипи хьайи кьуру пешер (зулухъ авахьдай); xəzəl olmaq, xəzələ dönmək хъипи хьун, кьуру хьун; xəzəl kimi хъипи хьайи пешер хьтин (хьиз), хъипи
кил. xəzəlləşmək.
гл. хъипи хьун, хъипи хьана кьуру хьун (пешер).
прил. (хъипи хьайи кьуру) пеш авай (авахьнавай), пешеривди ацӀанвай, гзаф пеш кӀватӀ хьанвай (мес. багъ, ттам)
сущ. гзаф пеш авахьнавай, пеш кӀватӀ хьанвай, пешеривди кӀев хьанвай чка.
гз. ист. хазарар (V-Х лагьай виш йисара Агъа Волгадилай Кавказда кьван ва ЧIулав гьуьлуьн кефер паюна кьван чкада девлет авур туьркчӀалан халкь)
XƏZNƏ [ər.] сущ. хазина (1. пул, жавагьирар ва мс. къиметлу затӀар хуьдай чка; 2. са уьлкведиз махсус тир пул, мал-девлет, ччил ва мс
сущ. хазиначи, хазинадар.
[ər. xəzinə və fars. ...dar] сущ. хазинадар (1. куьгьн. хазинадиз килигзавай девлетдин къуллугъчи; 2
сущ. хазинадарвал, хазинадардин везифа, хазиначивал.
прил. хаз алай, хаз галай; хев хаздикай тир, хаздин хев галай (мес. палту).
прил. хаз патал тир, хаздиз виже къведай (мес. хам).
сущ. хазри, хизри (кефер патай жедай кӀеви гар).
xıx eləmək аялрин рахунра: хих авун, хитӀун, кьил атӀун, тукӀун (мес. верч).
кил. xırıldamaq 1).
гл. “хих-хих” авуна метӀер яз тун, ацукьарун (мес. деве).
прил., сущ. хъурхъуш, алукӀуниз виже текъвер; герексуз, иски хьайи, сур хьайи, цӀуру, куьгьне, бижгъер-бижгъер хьайи, иски-уьскуь
прил. ханвай, виже техкъвер; шупӀ хьайи.
сущ. 1. хиртер (жими затӀунин кӀане ацукьдай); 2. пер. хьана алатай са вакъиадилай, кардилай кьулухъ инсанда гел тадай хушуниз текъвер, залан гьисс
кил. xalta.
кил. xaltalı.
прил. хиртер квай, кӀане хиртер авай.
сущ. куьлуь-шуьлуь; лазим тир, виже къведай куьлуь затӀар.
нареч. рах. 1. яваш-яваш, явашдаказ, сакит-сакит, вичи-вичикди; 2. тӀимил-тӀимил, яваш-яваш.
сущ. анат. физиол. гьайвандин ва инсандин организмдин скелетдин бязи паяр сад-садахъ гилигзавай эластик ва мягькем ткань
сущ. хине; ** bu xına o xınadan deyil, bu xına o xınaya oxşamır и хине а хинедикай туш, и хине а хинедиз ухшар туш (везият, шараит пис хьун, залан хьу
сущ. бот. хинедцуьк, бальзамин.
кил. xınaçiçəyi.