сущ. еке тажубвал, тажуб, мягьтелвал; пагь атӀана, пантӀ хьана, кьил акъат тийиз, акахьна амай гьал (гъариба, ажайиб, кьил акъат тийир са затӀуникай,
[ər. heyrət və fars. ...amiz] прил. пантӀ жедай, пагь атӀудай, мягьтел жедай, гъариба, ажайиб, тажублу, аламат жедай хьтин (мес
гл. пантӀ авун, гьейран авун, тажублу авун, мягьтеларун.
гл. пантӀ хьун, гьейран хьун, мягьтел хьун, тажублу хьун, тажубвал авун.
кил. heyrətamiz.
[ər.] сущ. ягь, гъейрат, шереф.
прил. ягь авай, вичин ягь хуьдай, гъейратлу, шерефлу.
прил. ягь авачир, ягьсуз, шерефсуз, усал, алчах.
прил. гужсуз, къуватсуз, такьатсуз (мес. кьуьзек).
сущ. жум; жумун ттар; // жумун (мес. ттар, багъ, мураба).
сущ. муз. Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар.
[ər.] сущ. 1. гьайван; vəhşi heyvan вагьши гьайван; ev heyvanları кӀвалин гьайванар; gövşəyən heyvanlar гирнагъдай гьайванар; yük heyvanı парцин гьайв
[ər. “heyvan” söz. cəmi] сущ. гьайванар, гьайванрин алем; // гьайванрин.
1. нареч. гьайванди хьиз, вагьшидаказ, кубутдаказ; 2. гьайвандин хьтин, вагьши, кубут (мес. гьерекат)
сущ. гъвечӀи гьайван; язух гьайван.
[ər. heyvan və fars. ...dar] сущ. гьайвандар (1. гьайвандарвилин специалист; 2. мал-къара хуьналди, малдарвилелди машгъул тир майишат ва я кас; 3
сущ. 1. гьайвандарвал (1. хуьруьн майишатдин мал-къара, кӀвалин гьайванар хуьналди машгъул тир са хел; 2
[ər. heyvan və fars. ...xanə] сущ. гьайванхана (вагьши гьайванар хуьдай чка, дарамат).
[ər.] прил. 1. гьайвандин якӀукай, некӀедикай, гъеридикай гьазурнавай (къачунвай); гьайвандин; 2. гайвандиз (гьайванриз) хас тир; гьайванриз талукь ти
гл. гьайван хьиз хьун, вагьши хьун, инсанвилин сифетар квадарун, кубут хьун.
сущ. гьайванвал, ничхирвал, къанмазвал, къанажагъсузвал.
прил. гьайвандин сифет алай, гьайван хьтин, инсанвилин сифетар квачир; вагьши, къанмаз, кубут.
сущ., прил. 1. кубут, къанмаз, тербиясуз, эдебсуз, сив харчи, сивик пад квачир; 2. зурба, гзаф чӀехи, еке, чкӀай, къанба (мес
гл. рах. авара-авара къекъуьн, буш-буш ккамар ягъун, гьатун (мес. куьчеда).
сущ. 1. къанмазвал, кубутвал, тербиясузвал; ийидай гаф (гьерекат) чир тахьун; сивик пад квачирвал; 2
кӀус. 1. эйхь, ун; 2. гьа; гьан; ангь; 3. гьун, гьай.
[ər.] сущ. пилюля (бициI шарик, элкъвей хат хьиз раснавай дарман); // yastı həb таблетка, дуьгме (рах
сущ. гьебеш (халкь); // эфиопияви.
[ər.] сущ. клас. кӀаниди, дуст.
[ər.] сущ. 1. дустагъ авун; дустагъ; ттун, хьун (дустагъда), азадвиликай магьрум авун (хьун); həbs cəzası дустагъ авунин жаза; həbs etmək, həbsə almaq
[ər. həbs və fars. ...xanə] сущ. дустагъар хуьдай чка (кӀвал, дарамат); дустагъхана, къазамат, зиндан, тюрьма
сущ. дустагъханадин къаравул.
[ər.] сущ. гьаж (зил-гьижжа вацра мусурманри Мекке зиярат авунин мярекат кьилиз акъудун); həccə getmək гьаждал фин
[ər.] сущ. халкьдин медицинада: азарлудан чӀуру иви фитӀинун, къачун патал крчуниз ухшар алат ва гьахьтин алатдалди (банкаяр хьиз алкӀурна) азарлудала
[ər.] сущ. 1. са затӀунин кубдин текралди алцумдай яргъивал, кьакьанвал ва гьяркьуьвал (мес. кӀвалин, кубдин); 2
прил. къенен кьадардиз, чӀехивилиз, кьадай (къене гьатдай) затӀунин кьадардиз килигай; həcmcə kiçik qazan гъвечӀи къажгъан
прил. кьадай (къене гьатдай) затӀунин кьадардиз килигай ири; еке, чӀехи (мес. цистерна).
[ər.] сущ. са касдин ва я са девирдин пис жигьетар хцидаказ писардай, ягьанат квай шиир ва я макъала; памфлет, пасквиль; // həcv etmək гьакъиндай гьах
[ər.] сущ. сатирик, памфлетист, пасквилянт.
[ər.] сущ. куьруь сатирадин шиир; эпиграмма.
кил. həcvçi.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. кьуна хуьн, кьун; 2. тулкӀ, тулкӀ авун.
[ər.] сущ. 1. часпар, сергьят; 2. пер. эхир; кьадар; // hədd qoymaq сергьят тун, кьадар тун, нормадиз табий авун; həddən artıq (çox, ziyadə) кьадардил
[ər.] сущ. кьадар-гьисаб, кьадар, сан; // hədd-hesabı olmamaq кьадар-гьисаб тахьун, сан-гьисаб тахьун
[ər.] сущ. кьадар, эхир.
[ər.] сущ. агакьун (инсандин ругьдиз ва бедендиз килигай агакьнавай, вири ихтиярар жедай яш); // həddi büluğa çatmaq (yetişmək, yetmək) балугъ хьун (р
[ər.] сущ. кичӀерар гун, куьчӀуьрарун, гьелягъар кьун; къургъар, себ, гьелягъ; hədə gəlmək (etmək) гьелягъар кьун (авун), къургъар авун, куьчӀуьрарун
кил. hədə; ** hədə-qorxu gəlmək кил. hədə (hədə gəlmək).
[ər.] сущ. 1. лишан (тфенгдив ва мс. яракьдив ядай); 2. пер. туьнбуьгьдин, зарафатдин, рахшанддин ва мс
[ər.] анат. вилин хъалхъам, вилин чухур; ** gözləri hədəqəsindən çıxmaq кил. göz.