AĞZIDAĞINIQ
прил., сущ. сивин пад квачир(ди), гаф (сир) хуьн тийир(ди); гаф экъуьрдай(ди), хабарчи.
AĞZIDAĞINIQ – AĞZIBÜTÖV A kişi, bilirəm hansı ağzıdağınıq naçalnikə məni nişan veribdir (M.F.Axundzadə); Mənim ağzıbütöv, sözünün üstündə duran adamda
Полностью »прил. 1. болтливый 2. беспорядочный, неорганизованный. Ağzıdağınıq kollektiv неорганизованный коллектив
Полностью »is. və sif. dan. Söz saxlamayan, sirr saxlamayan; xəbərçi. [Heydər bəy:] A kişi, bilmirəm hansı ağzıdağınıq naçalnikə məni nişan veribdir
Полностью »