BƏNDFƏRMAN

[ fars. ] köhn. Əmrə, buyuruğa, fərmana hazır olan.
Əsəd der: hökmündə bəndfərmanəm; Sənsən mənə sultan, Pəri, can Pəri! Aşıq Əsəd.

Синонимы

  • BƏNDFƏRMAN bəndfərman bax buyruqqulu
BƏNDƏZADƏ
BƏNDİVAN

Значение слова в других словарях