[Merac:] Gözəl, mən sənin bəndivanınam, geyin gedək.
□ Bəndivan olmaq – 1) bənd olmaq, məəttəl olmaq;
2) məc. qonmaq.
Can quşu xallarda bəndivan olur; Diriliyin zövqü ləb-dəhəndədir.
BƏNDİVAN
dan. Məəttəl, bənd.
□ Bəndivan olmaq – 1) bənd olmaq, məəttəl olmaq;
2) məc. qonmaq.
□ Bəndivan olmaq – 1) bənd olmaq, məəttəl olmaq;
2) məc. qonmaq.