BƏXTİQARA

sif. (bəzən “bəxtiqarə” şəklində işlənir). Bütün ömrü boyu talesiz, qaragün, əziyyət və məşəqqətlə yaşayan; bədbəxt, talesiz.
Bu qaragözlüləri bunca sevmişəm, Vahid! Nə yaxşı olmamışam bəxtiqarə, şükr olsun! Ə.Vahid.
[Nadirin] qəlbi sındı, əhvalı pozuldu və özünün həmişə bəxtiqara (z.) qalacağını anladı. B.Talıblı.

Синонимы

  • BƏXTİQARA qaragün — bədbəxt
  • BƏXTİQARA bəxtiqara bax bədbəxt

Антонимы

  • BƏXTİQARA BƏXTİQARA – XOŞBƏXT Bu qaragözlüləri bunca sevmişəm, Vahid! Nə yaxşı olmamışam bəxtiqarə, şükür olsun! (Ə
BƏXTƏVƏRLİK
BƏXTİYAR

Значение слова в других словарях