BAŞIPAPAQLI

BAŞIPAPAQLI I is. Kişi. Bu xəbər gələn kimi uçitel Mirzə Kərim camaatı yığıb başına dedi: – Gərək kənddə bir nəfər başıpapaqlı qalmaya (Ə.Haqverdiyev).

BAŞIPAPAQLI II zərf Başında papaq olan. İçəridə başıpapaqlı oturmaq olmaz.

BAŞ-AYAQ
BAŞQA

Значение слова в других словарях

интервьюи́руемый колонци́фра нае́зд недотерпе́ть ориенти́рованность портре́т прошко́лить шка́льный электи́вный гепати́тный если что идти́ за гробом нырну́ть растюкова́ть респекта́бельный embryogenetic face-pack hail ox-blood polled tyrannous undramatic сатрап тишком усовершенствованный