BAŞIPAPAQLI

is. dan. Kişi.
Atlı əlindən yollardan keçmək olmur, kənddə-kəsəkdə başıpapaqlı qalmayıb, hamısını yığıblar. Çəmənzəminli.
Tıntın Musanın nəvəsi ora gedə bilmədi.
Atası ölmüş, evlərində başıpapaqlı bir özü qalmışdı. Qantəmir.
Hüseyn indi bu evin yeganə başıpapaqlısıdır. S.Rəhman.

Синонимы

  • BAŞIPAPAQLI kişi
  • BAŞIPAPAQLI başıpapaqlı bax kişi I

Омонимы

  • BAŞIPAPAQLI BAŞIPAPAQLI I is. Kişi. Bu xəbər gələn kimi uçitel Mirzə Kərim camaatı yığıb başına dedi: – Gərək kənddə bir nəfər başıpapaqlı qalmaya (Ə
BAŞIÖRTÜLÜ
BAŞIPOZUQ

Значение слова в других словарях