BAŞABAŞ
нареч. 1. кьиле(ра)-кьил, барабар, дуьз; 2. тамам, бегьем, вири.
zərf 1. Bərabər, qalıqsız, üstəliksiz, düz. Başabaş çıxdı. Başabaş dəyişmək. 2. Tamamilə, bütünlüklə, tamam
Полностью »нареч. баш на баш, так на так, без придачи, приплаты, доплаты (при обмене) ◊ başabaş dəyişmək: 1. менять так на так, без придачи, доплаты; 2
Полностью »