BACARMAQ
гл. алакьун, (са кар ийиз) хьун, гъиляй атун, гуж акакьун.
f. Əlindən gəlmək, görə bilmək, bir işi görməyə qabiliyyəti, iqtidarı olmaq, öhdəsindən gələ bilmək, müvəffəq olmaq
Полностью »глаг. 1. уметь делать что-л. Üzməyi bacarmaq уметь плавать, çalmağı bacarmaq уметь играть на чём-л. 2
Полностью »f. can (+inf.), to be* able (+to inf.); oxumağı / yazmağı / danışmağı və s. ~ can read / write / speak, etc
Полностью »Əsli başa varmaq kimi olub: “işi sona çatdırmaq qabiliyyəti” kimi açıqlanıb. Sonra bacarmaq şəklinə düşüb (danışıqda başarmaq forması indi də işləd
Полностью »