BASARAT

(Kürdəmir, Qarakilsə, Şuşa)
qabiliyyət, bacarıq, fərasət
◊ Basaratı bağlanmax (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Qarakilsə, Qazax, Şərur) – özünü itirmək, nitqi tutulmaq; dili-ağzı bağlanmaq. – Basaratım bağlandı, bir söz deyə bilmədim (Ağdam); – Kişinin basaratı bağlanıp (Kürdəmir); – Anamın basaratı bağlansa, heş nə də:mməz (Qarakilsə)
BASARAX
BASARAY

Значение слова в других словарях