BAŞLIQLI

sif. Başında başlıq olan, başlıq geymiş.
Başı başlıqlı bir neçə adam da yenə maşının üstünə toplanmışdı. S.Rəhimov.

// Başlıqla bitişik olan paltar (plaş).
Ploskov vücudunu başlıqlı, brezent plaşda gizlətmişdi. Mir Cəlal.

Синонимы

  • BAŞLIQLI sərlövhəli
BAŞLIQALTI
BAŞLIQOTU
OBASTAN VİKİ
Gümüşü başlıqlı sovka

Значение слова в других словарях