BİƏMƏL

sif. [ fars. bi… və ər. əməl] Dediyinə və ya deyilənə əməl etməyən; boşboğaz, bekara.
□ Alimi-biəməl – bax alim.
BİƏLACLIQ
BİƏNCAM

Значение слова в других словарях