bifər
[fars.] прил. ферсуз, алакьун авачир, ваякьан, бикара.
Bax: bifəl.
f. 1) işıqsız, nursuz; 2) bəzəksiz, rövnəqsiz; 3) fərsiz, əlindən bir iş gəlməyən; 4) hörüksüz; 5) çirkin (qadın haqqında)
s. bax fərsiz
bifər bax fərsiz
прил. 1. нерадивый 2. неспособный