sif.
1. Bir gün davam edən, bir gündə görülüb qurtaran, bir gün vaxt tələb edən, bir gündə qurtaran. Birgünlük yol. Birgünlük iş. Birgünlük yazım qalıb.
// məc. Tez ötüb gedən, ömrü çox az olan.
2. Bir günə yetişən, çatan, kifayət edən. Birgünlük yemək. Birgünlük azuqə. Birgünlük ehtiyat.