BİTİRMƏK¹
гл. куьтягьун; акьалтӀарун (мес. школа).
f. 1. (tamamlamaq) to complete (d.), to conclude (d.), to put* an end (to d.); 2. to finish (d.), to end (d
Полностью »BİTİRMƏK I f. Axıra çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Hədiyyə naharını təzəcə bitirmişdi ki, qapıda maşın səsləndi (Mir Cəlal)
Полностью »1 глаг. nə растить, выращивать, вырастить. Pambıq bitirmək выращивать хлопок, gül bitirmək выращивать цветы 2 глаг
Полностью »f. achever vt, terminer vt, finir vt ; parfaire vt ; conclure vt ; məktəbi ~ finir l’école, finir ses études ; universitet ~ terminer ses études à l’u
Полностью »f. Yetişdirmək, hasil etmək, göyərtmək, cücərtmək. Bu torpaq buğda bitirmir. – Kənari-çeşmimə sancıldı oxların neytək; Sudan qəmiş bitirən Kür kənarın
Полностью »f. 1. Axıra çatdırmaq, başa çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Söhbəti bitirmək. Məktəbi bitirmək. – Nazlı nağılını bitirib, Ağabəyimin üzünə baxdı
Полностью »1. растить, выращивать; 2. завершать, завершить, оканчивать, окончить, заканчивать, закончить;
Полностью »