BİTİŞMƏK

гл. 1. сад-садахъ акал хьун, галкӀун; сад-садал алкӀун, кукӀун, кьун; armudun calağı bitişibdir чуьхвердин кӀаламди кьунва; 2. як акьалтна, хам акьалтна кӀев хъхьун, кухкӀун (мес. хирен сив).
BİTİŞİKLİK
BİTİŞMİŞ

Значение слова в других словарях