1. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqlarını kəsmək, ya qısaltmaq. Yaz gələndə ağacları budayırlar ki, yaxşı inkişaf etsin.
2. məc. Döymək, vurmaq, əzişdirmək.
Məhlim, bizi sən yaratmısan? – deyə əlinə tüpürüb, çomaqnan ala Mahmudu yıxılanacan budadı. “”.
Əgər səni bu məzhəbdə görərlər; Yerbəyer budayıb əzər, ağlarsan.
// məc. Öldürmək, doğramaq, kəsmək.
Qəmzən qılınc çəkib budar da məni; Başın üçün qoyma bu darda məni.
Qəza tutdu, qədər məni budadı; Ağlatdı dostları, güldürdü yadı.