BUĞUR
сущ. 1. жегьил эркек лавар (деве); 2. пер. рах. гзаф еке, зурба, яцӀу кас.
Cavan erkək dəvə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Kəhər minmək yaxşı olur uğura, Könül bu bədövun sevdasındadı
Полностью »I сущ. порода двугорбых верблюдов (о самцах) II прил. огромный, здоровенный; buğura dönmək здороветь, поздороветь; становиться, стать здоровенным
Полностью »I (Borçalı, Füzuli, İmişli, Qazax) bax bığır. – Güən buğurda olar, mayada olmaz (Borçalı); – Dəvənin buğuru quatdı olar (Qazax); – Buğuru gəti, a bala
Полностью »is. 1. Cavan erkək dəvə. Paça buğurlar, dizi qara nərlər, gözəl arvanalar … qoyun sürülərinin dalınca gəlirdi
Полностью »