BÜRÜŞMÜŞ f.sif. Bürüşük hala düşmüş, bürüş-bürüş olmuş, qırış-qırış olmuş, qırışmış. Bürüşmüş kağız. Bürüşmüş pərdə. – Kosa onun [Meşinovun] döşündən geriyə itələyərək, bürüşmüş sifətini turşutdu. S.Rəhimov.