bədiman
[fars. bəd və ər. iman] прил. имансуз, мезгьебсуз, кафир.
f. və ə. «pis imanlı» kafir, imansız, məzhəbsiz
s. impious, profane
bədiman bax imansız 1
1) sif. irréligieu//x, -se, incroyant, -e ; 2) is. incroyant m, athée m
sif. [fars. bəd. və ər. iman] Kafir, imansız, məzhəbsiz. Kafirə bax, gör nə bədimandı bu! Dur qaçaq, oğlum, başayaq qandı bu! M