BƏDƏNNÜMA
\[ər. bədən və fars. nüma\] прил.: bədənnüma ayna (güzgü) буйдин гуьзгуь (кьиляй-кьилиз беден вири аквадай чӀехи гуьзгуь); // сущ. буйдин гуьзгуь.
Bədən ərəbcədir, nüma isə farsca nümudən (göstərmək) məsdəri ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »BƏDƏNNÜMA (güzgü, ayna) Həmzə bədənnüma güzgünün qabağına keçib özünə ötəri bir nəzər saldı (Ə.Qasımov); TRÜMO
Полностью »I прил. в сочет. с ayna, güzgü. Bədənnüma ayna (güzgü) зеркало в рост человека II сущ. трюмо (высокое стоячее зеркало)
Полностью »sif. [ər. bədən və fars. nüma] Adətən bədənnüma ayna (güzgü) şəklində işlənir – başdan-ayağa bütün bədəni göstərən böyük güzgü
Полностью »