BƏRAY...

qoş. [ fars. ] köhn. Ötrü, üçün. Bərayi-ehtiyat (ehtiyat üçün). – [Ocaqqulu:] Təbrizdənəm, – dedi.
– Buraya bərayi-ziyarət gəldim, yenə vətənə qayıdacağam, əhli-əyalım oradadır. Çəmənzəminli.

BƏRATÜLQÖVL
BƏRAYİ...

Значение слова в других словарях